Read the Bible

1 Maskíl eftir Davíð, er hann var í hellinum. Bæn. (142:2) Ég hrópa hátt til Drottins, hástöfum grátbæni ég Drottin.2 (142:3) Ég úthelli kveini mínu fyrir honum, tjái honum neyð mína.3 (142:4) Þegar andi minn örmagnast í mér, þekkir þú götu mína. Á leið þeirri er ég geng hafa þeir lagt snörur fyrir mig.

4 (142:5) Ég lít til hægri handar og skyggnist um, en enginn kannast við mig. Mér er varnað sérhvers hælis, enginn spyr eftir mér.5 (142:6) Ég hrópa til þín, Drottinn, ég segi: Þú ert hæli mitt, hlutdeild mín á landi lifenda.6 (142:7) Veit athygli kveini mínu, því að ég er mjög þjakaður, bjarga mér frá ofsækjendum mínum, því að þeir eru mér yfirsterkari.7 (142:8) Leið mig út úr dýflissunni, að ég megi lofa nafn þitt, hinir réttlátu skipast í kringum mig, þegar þú gjörir vel til mín.