Read the Bible

¹ Respondens autem Sophar Naamathites dixit: ² "Numquid illi, qui multa loquitur, non et respondetur? Aut vir verbosus iustificabitur? ³ Vaniloquium tuum viros tacere faciet, et, cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis? ⁴ Dixisti enim: "Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo". ⁵ Atque utinam Deus ipse loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi, ⁶ ut ostenderet tibi secreta sapientiae et arcana consilia eius, et intellegeres quod multo minora quaerat a te, quam meretur iniquitas tua.

⁷ Forsitan vestigia Dei comprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem reperies? ⁸ Excelsior caelo est, et quid facies? Profundior inferno, et quid cognosces? ⁹ Longior terra mensura eius et latior mari. ¹⁰ Si subverterit vel concluserit et coarctaverit, quis contradicet ei? ¹¹ Ipse enim novit hominum vanitatem; et videns iniquitatem nonne considerat? ¹² Sed et vir vacuus cordatus fit, et homo tamquam pullum onagri nascitur.

¹³ Tu autem, si cor tuum firmaveris et expanderis ad eum manus tuas, ¹⁴ si iniquitatem, quae est in manu tua, abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia, ¹⁵ tunc levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis. ¹⁶ Miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum, quae praeterierunt, recordaberis. ¹⁷ Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam, et, cum te caligine tectum putaveris, orieris ut lucifer. ¹⁸ Et habebis fiduciam, proposita tibi spe, et defossus securus dormies. ¹⁹ Requiesces, et non erit qui te exterreat; et deprecabuntur faciem tuam plurimi. ²⁰ Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis; et spes illorum exhalatio animae".