the Week of Proper 6 / Ordinary 11
Click here to learn more!
Read the Bible
کتاب مقدس
غزل غزلهای سليمان 7
1 محبوب: در شولمیت چه می‌بینی؟ مثل محفل دو لشكر. ای دخترِ مردِ شریف، پایهایت در نعلین چه بسیار زیبا است. حلقه‌های رانهایت مثل زیورها می‌باشد كه صنعت دست صنعت‌گر باشد.2 ناف تو مثل كاسه مدوّر است كه شراب ممزوج در آن كم نباشد. بَرِ تو توده گندم است كه سوسنها آن را احاطه كرده باشد.3 دو پستان تو مثل دو بچه توأم غزال است.4 گردن تو مثل برج عاج و چشمانت مثل بركه‌های حَشبُون نزد دروازه بیت رَبّیم. بینی تو مثل برج لبنان است كه‌بسوی دمشق مشرف می‌باشد.5 سرت بر تو مثل كَرْمَلْ و موی سرت مانند ارغوان است. و پادشاه در طُرهّهایش اسیر می‌باشد.6 ای محبوبه، چه بسیار زیبا و چه بسیار شیرین به سبب لذّتها هستی.7 این قامت تو مانند درخت خرما و پستانهایت مثل خوشه‌های انگور می‌باشد.8 گفتم كه به درخت خرما برآمده، شاخه‌هایش را خواهم گرفت. و پستانهایت مثل خوشه‌های انگور و بوی نفس تو مثل سیبها باشد.9 و دهان تو مانند شراب بهترین برای محبوبم كه به ملایمت فرو رود و لبهای خفتگان را متكلّم سازد.
10 محبوبه: من از آن محبوب خود هستم و اشتیاق وی بر من است.11 بیا ای محبوب من به صحرا بیرون برویم، و در دهات ساكن شویم.12 و صبح زود به تاكستانها برویم و ببینیم كه آیا انگور گل كرده و گلهایش گشوده و انارها گل داده باشد. در آنجا محبت خود را به تو خواهم داد.13 مهر گیاهها بوی خود را می‌دهد و نزد درهای ما، هر قسم میوه نفیس تازه و كُهنه هست كه آنها را برای تو ای محبوب من جمع كرده‌ام.
