Bible Lexicons

κῦμα, ατος, τό, (κύω)

I

1. anything swollen (as if pregnant): hence, I wave, billow, of rivers as well as the sea, in sg. and pl.; κ. θαλάσσης Il. 2.209, al.; κ. ῥόοιο 21.263; κ. διϊπετέος ποταμοῖο ib. 268, 326; κύματ' ἐπ' ἠϊόνος κλύζεσκον 23.61; κύματ' εὐρέϊ πόντῳ βάντ' ἐπιόντα τε S. Tr. 114 (lyr.): less freq. in Prose, κύματος ἐπαναχώρησις Th. 3.89: collectively, ὡς τὸ κ. ἔστρωτο when the swell abated, Hdt. 7.193, cf. Arist. Mete. 344b35, al.

2. metaph., flood of men, κ. χερσαῖον στρατοῦ A. Th. 64, cf. 114 (lyr.), 1083 (anap.). of the waves of adversity, etc., κ. ἄτης, κακῶν, Id. Pr. 886 (anap.), Th. 758 (lyr.), E. Ion 927; συμφορᾶς Id. Hipp. 824; κελαινοῦ κ. μένος, of passion, A. Eu. 832; κ. κατακλυσμὸν φέρον νόσων Pl. Lg. 740e. phrases: μάτην με κῦμ' ὅπως παρηγορῶν A. Pr. 1001; πρὸς κῦμα λακτίζειν E. IT 1396; ἐκ κυμάτων.. γαλήν' ὁρῶ Id. Or. 279; ἐπ' ῃόνι κύματα μετρεῖν Theoc. 16.60; ἀριθμεῖν τὰ κύματα Luc. Herm. 84.

3. Archit., waved moulding, cyma, Λέσβιον κ. A. Fr. 78.

II

1. from κύω (as κύημα from κυέω), foetus, embryo, νεόσπορον Id. Eu. 659; γέμουσαν κύματος θεοσπόρου E. Fr. 106; of the earth, κ. λαμβάνειν A. Ch. 128; δισσὸν κῦμ' ἐλόχευσε τέκνων AP 6.200 (Leon.).

2. young sprout of plants, Thphr. HP 1.6.9; esp. of a cabbage, Gal. 6.642.