Read the Bible

¹ Gedenk, Heer, wat ons overkomen is; aanschouw en zie den smaad, ons aangedaan!² Ons erfdeel is vreemden in handen gevallen, onze huizen vielen aan buitenlanders ten deel.³ Wezen zijn wij geworden, vaderloos, onze moeders werden aan weduwen gelijk.⁴ Ons drinkwater moeten wij kopen, ons hout komt ons op geld te staan.⁵ Op den nek zitten ons de vervolgers; wij zijn afgemat, maar men gunt ons geen rust.⁶ Naar Egypte strekken wij de hand uit, en naar Assur om met brood verzadigd te worden.⁷ Onze vaderen hebben gezondigd, maar zij zijn niet meer, en wij dragen hun schuld.⁸ Knechten heersen over ons, niemand bevrijdt uit hun hand.⁹ Met levensgevaar brengen wij ons brood in huis, in vrees voor het zwaard der woestijn.¹⁰ Onze huid gloeit als een oven van het branden des hongers.¹¹ Vrouwen in Sion hebben zij onteerd, maagden in Juda's steden.¹² Vorsten zijn door hun handen opgehangen, het gelaat van ouden werd niet geeerd.¹³ Jongelingen torsten den handmolen, knapen strompelden voort onder een last van hout.¹⁴ In de poort zitten geen grijsaards meer, geen jongeling hanteert meer zijn speeltuig.¹⁵ Weg is de vreugde onzer harten, onze reidans is in rouw verkeerd.¹⁶ De kroon is ons van het hoofd gevallen; wee onzer, dat wij gezondigd hebben!

¹⁷ Hierom is ons hart gaan kwijnen, hierom zijn onze ogen verduisterd:¹⁸ om den berg Sion, die woest ligt, waarop de vossen rondlopen.¹⁹ Gij, Heer, zetelt tot in eeuwigheid; uw troon staat van geslacht tot geslacht.²⁰ Waarom zoudt gij ons voor altijd vergeten, ons aan ons lot overlaten tot in lengte van dagen?²¹ Breng ons, Heer, tot u terug, opdat wij weerkeren; vernieuw onze dagen, opdat zij zijn als weleer.²² Of zoudt gij ons voorgoed verworpen hebben, bovenmate op ons vertoornd blijven?