Read the Bible

¹ Mijn zoon, geef acht op mijne wijsheid, neig uw oor tot mijne leer;² opdat gij goeden raad behoudt en uw mond wete onderscheid te maken.³ Want de lippen der vreemde vrouw zijn zoet als honigzeem, en hare keel is gladder dan olie;⁴ maar daarna bitter als alsem en scherp als een tweesnijdend zwaard.⁵ Hare voeten gaan nederwaarts naar den dood, hare gangen lopen uit op het graf.⁶ Zij gaat niet gewis op den weg des levens; hare treden zijn ongestadig, zodat zij niet weet waar zij gaat.⁷ Zo hoort nu naar mij, mijne kinderen, en wijkt niet van de redenen mijns monds.⁸ Houd uwen weg verre van haar, en genaak niet tot de deur van haar huis,⁹ opdat gij den vreemden uwe eer niet geeft, en uwe jaren den wrede;¹⁰ opdat vreemden zich niet verzadigen met uw vermogen, en uw arbeid niet in eens anders huis zij,¹¹ en gij daarna moet zuchten, als gij uw lichaam en goed verteerd hebt,¹² en zeggen: Ach, hoe heb ik de tucht gehaat, en hoe heeft mijn hart de bestraffing versmaad;¹³ en ik heb niet gehoord naar de stem mijner leeraars, en mijn oor niet geneigd tot degenen die mij onderricht gaven!¹⁴ Ik ben bijna in het uiterste ongeluk voor alle lieden en al het volk neergezonken.

¹⁵ Drink water uit uw eigen bak, en vloeden uit uw eigen wel;¹⁶ laat uwe fonteinen naar buiten uitvloeien, en de waterbeken op de straten;¹⁷ maar dat gij ze alln hebt, en geen vreemde met u.¹⁸ Uwe fontein zij gezegend, en verheug u over de huisvrouw uwer jeugd.¹⁹ Zij is liefelijk als ene hinde en beminnelijk als ene ree; dat hare liefde u altijd verzadige, en verlustig u altoos in hare liefde.²⁰ Mijn zoon, waarom zoudt gij u aan ene vreemde verlustigen, en ene andere omhelzen?²¹ Want elks wegen zijn aanstonds voor den Heer, die aller gangen meet;²² de misdaad der goddelozen zal hem vangen, en hij zal met den strik zijner zonde gehouden worden;²³ hij zal sterven, omdat hij zich niet heeft willen laten onderwijzen, en om zijne grote dwaasheid zal het hem niet wel gaan.