Read the Bible

¹ Aan de wateren van Babel zaten wij, en weenden, als wij dachten aan Sion.² Onze harpen hingen wij aan de wilgen, die daarin zijn;³ want daar bevalen zij, die ons gevangen hielden, ons te zingen, en in ons leed vrolijk tezijn, zeggende: Zingt ons toch een van Sions liederen.⁴ Hoe zouden wij een lied des Heren zingen in vreemde landen?⁵ Indien ik u, o Jeruzalem, vergeet, zo worde mijne rechterhand vergeten;⁶ mijne tong moge aan mijn gehemelte kleven, indien ik aan u niet gedenk, indien ik Jeruzalem niet mijn hoogste vreugd laat zijn.

⁷ Heer, vergeld aan de kinderen van Edom den dag van Jeruzalems ongeluk, die zeggen: Slecht haar, slecht haar, tot op haren grondslag toe!⁸ Gij verwoeste dochter Babels, gelukkig hij, die u vergeldt al wat gij aan ons gedaan hebt;⁹ gelukkig hij, die uwe jonge kinderen neemt en ze aan de rots verplettert.