I Księga Samuela 30:15

Biblia Brzeska

Tedy mu rzekł Dawid: A mógłżebyś mię dowieść do tego tam wojska? Który tak rzekł: Przysięż mi przez Boga, iż mię nie zabijesz, a iż mię nie wydasz w ręce panu memu, a ja ciebie przywiodę do wojska tego.

Parallel Translations

Biblia Gdańska (1632)
I rzekł mu Dawid: Mógłżebyś mię dowieść do tego wojska? Który rzekł: Przysięż mi przez Boga, iż mię nie zabijesz, ani mię wydasz w rękę pana mego; tedy cię nawiodę na to wojsko.

Nowe Przymierze Zaremba
Dawid zapytał dalej: Czy możesz mnie zaprowadzić do tej hordy? A on na to: Przysięgnij mi na Boga, że mnie nie zabijesz i że mnie nie wydasz w ręce mojego pana, a zaprowadzę cię do nich.

Nowa Biblia Gdańska (2012)
Więc Dawid znowu go się zapytał: Mógłbyś mnie zaprowadzić do tej hordy? Zatem odpowiedział: Przysięgnij mi na Boga, że mnie nie zabijesz, ani mnie nie wydasz w ręce mojego pana, a zaprowadzę cię do tej hordy.

Biblia Tysiąclecia
I rzekł mu Dawid: Mógłżebyś mię dowieść do tego wojska? Który rzekł: Przysięż mi przez Boga, iż mię nie zabijesz, ani mię wydasz w rękę pana mego; tedy cię nawiodę na to wojsko.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Dawid zapytał go: Czy mógłbyś mnie zaprowadzić do tej zgrai? Odpowiedział: Przysięgnij mi na Boga, że mnie nie zabijesz ani mnie nie wydasz w ręce mego pana, a zaprowadzę cię do tej zgrai.

Biblia Warszawska
A Dawid rzekł do niego: Czy mógłbyś mnie zaprowadzić do tej zgrai? A ten odparł: Przysięgnij mi na Boga, że mnie nie zabijesz i że mnie nie wydasz w rękę mojego pana, a zaprowadzę cię do tej zgrai.

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

Swear: 1 Samuel 29:6, Joshua 2:12, Joshua 9:15, Joshua 9:19, Joshua 9:20, Ezekiel 17:13, Ezekiel 17:16, Ezekiel 17:19

nor deliver: Deuteronomy 23:15, Deuteronomy 23:16

Reciprocal: Genesis 21:23 - swear Genesis 26:31 - sware Judges 1:24 - we will 2 Samuel 19:23 - sware Proverbs 30:10 - Accuse not

Gill's Notes on the Bible

And David said unto him, canst thou me down to this company?.... That is, show him, or direct him where they were:

and he said, swear unto me by God; the Targum is, by the Word of the Lord; but it is highly probable this man had no notion of Jehovah, and his Word, or of the true God; only that there was a God, and that an oath taken by him was solemn, sacred, and inviolable, and might be trusted to and depended on:

that thou wilt neither kill me; for he found now he was in the hands of those whose city he had been concerned in plundering and burning, and so might fear his life was in danger:

nor deliver me into the hands of my master; who had been a cruel one to him, and therefore would gladly be clear of him; and if he had nothing else against him, his late usage of him was sufficient to raise his resentment of him:

and I will bring thee down to this company; or show him where they were, having heard them say where they would stop, and make merry, and divide their spoil; and perhaps his master might tell him they would be at such a place at such a time, where, if he was better, he might come to them; the Vulgate Latin version adds, "and David swore to him": which, though not expressed in the original text, was no doubt done by him; and the Syriac and Arabic versions begin 1 Samuel 30:16 thus, "when David had sworn to him".

Clarke's Notes on the Bible

Verse 1 Samuel 30:15. Swear unto me — At the conclusion of this verse, the Vulgate, Syriac, and Arabic add, that David swore to him. This is not expressed in the Hebrew, but is necessarily implied.