Read the Bible

¹ Tedy wszytek lud judzki wzięli Ozjasza, który na ten czas był w szesnaście leciech i postanowili go królem na miescu Amazjasza, ojca jego.² Ten pobudował Alatę, a przywrócił je ku państwu judzkiemu, gdy zasnął król z ojcy swemi.³ Na ten czas Ozjaszowi było szesnaście lat, gdy królować począł, a pięćdziesiąt i dwie lecie królował w Jeruzalem. A imię matki jego było Jechelia z Jeruzalem.⁴ Ten się pobożnie sprawował przed Panem we wszytkim, jako i Amazjasz, ociec jego.⁵ I szukał Boga za czasów Zachariasza, który rozumiał widzenia Boże, a po wszytek on czas, póki szukał Pana, wszytko mu Bóg szczęścił.⁶ Abowiem ruszywszy się, walczył przeciw Filistynom i poborzył mury Getu i mury Jabny i mury Azotu; pobudował też miasteczka w Azocie w ziemi filistyńskiej.⁷ I pomagał mu Bóg przeciw Filistynom i przeciw Arabczykom, które mieszkali w Gurbaalu i przeciw Ammonitom.⁸ I dawali Ammonitowie dań Ozjaszowi i było imię jego sławne aż do samego Egiptu, abowiem się był barzo zmocnił.⁹ Nadto Ozjasz pobudował wieże około Jeruzalem nad braną Kątną, nad braną Doliny i po inych kąciech i mocnie je opatrzył.¹⁰ Pobudował też wieżę na puszczy i pokopał wiele studzien, abowiem miał barzo wiele stad tak w polach, jako i w równinach; przytym oracze i winarze po górach i w Karmelu, abowiem się kochał w rolach.¹¹ I miał Ozjasz wojsko gotowe ku walce, które wychadzało na wojnę w poczciech swych wedle popisu, jako byli obliczeni przez Jehiela pisarza i Maazjasza hetmana, z rozkazania Ananiasza, który był jeden z przedniejszych panów królewskich.¹² A wszytka liczba była przedniejszych z domów ludzi rycerskich dwa tysiąca sześć set.¹³ A pod tych rozkazowaniem było wojsko rycerstwa trzykroć sto tysięcy i półósma tysiąca walczących z wielką mocą, a pomagających królowi na nieprzyjaciela.¹⁴ A onemu wszytkiemu wojsku dawał Ozjasz tarcze, drzewa, przyłbice, pancerze, łuki i kamienia do proc.¹⁵ Przytym w Jeruzalem poczynił przyprawy wojenne misterną robotą, aby były na wieżach i na węgłach ku miotaniu strzał i kamienia wielkiego i było imię jego sławne daleko, przeto że sobie dziwne pomocy czynił, aż się barzo zmocnił.

¹⁶ A gdy się już zmocnił, wywyższyło się serce jego ku upadku jego i wystąpił przeciw Panu, Bogu swemu. Abowiem wszedł do kościoła Pańskiego, aby palił kadzidła na ołtarzu kadzenia.¹⁷ Ale za nim wszedł kapłan Azarjasz, a z nim ośmdziesiąt kapłanów Pańskich, ludzi zacnych.¹⁸ I stanęli przeciw Ozjaszowi królowi, a mówili ku niemu: Nie twoja to rzecz Ozjaszu kadzić Panu, ale kapłanów, synów Aaronowych, którzy są poświęceni na to, aby kadzili. Wynidźże z miejsca świętego, abowiemeś przestąpił, a nie będzieć to ku czci u Pana Boga.¹⁹ Tedy się rozgniewał Ozjasz mając w ręku kadzidlnicę ku kadzeniu, gdy się tak gniewał na kapłany, wystąpił trąd na czoło jego przed kapłany w domu Pańskim u ołtarza kadzenia.²⁰ I wejrzał nań Azarjasz nawyższy kapłan ze wszytkimi kapłany, a oto trąd na czele jego i rozkazał mu prędko wynidź stamtąd. I sam też musiał wynidź, gdyż go Pan zaraził.²¹ I był Ozjasz król trędowatym aż do dnia onego, w którym umarł, a mieszkał w domu wolnym będąc trędowatym, abowiem był wyłączon z domu Pańskiego. A Joatam, syn jego, był nad domem królewskim sądząc lud w ziemi.²² A ine sprawy Ozjaszowe, tak pierwsze, jako i pośledniejsze wypisał Jozajasz prorok, syn Amosów.²³ I zasnął Ozjasz z ojcy swemi, a pogrzebion jest miedzy nimi na polu, gdzie też ine króle pogrzebowano. Przeto iż trędowaty był. A Joatam, jego syn, królował po nim.