the Week of Proper 25 / Ordinary 30
Click here to join the effort!
Read the Bible
Biblia Brzeska
Księga Izajasza 14
1 Abowiem Pan zmiłuje się nad Jakubem, a obierze jeszcze Izraela i da im odpoczywać w ziemi ich; postronny przyłączy się do nich, a stowarzyszy się z domem Jakubowem.2 I przyjmą je narodowie a przeprowadzą je do miejsca ich, a dom izraelski przyjmie je w dziedzictwo w ziemi Pańskiej za sługi i za służebnice. I pojmają tych, u których w pojmaniu byli i będą rozkazować tym, którzy je trapili.3 I stanie się dnia onego, gdy tobie da Pan wytchnienie od pracej twojej i od udręczenia twego, a od srogiej niewolej twojej, w którejeś był przed tym.
4 Tedy to sobie weźmiesz za przypowieść przeciw królowi babilońskiemu, a tak mówić będziesz: O jako ustał poborca i ustał podatek złota!5 Pan złamał kij niepobożnych i rózgę panujących.6 Która biła narody w rozgniewaniu raną nieuleczoną, a panowała w okrucieństwie narodom, prześladując je oprócz wszej litości.7 A teraz spokojno jest i cicho w ziemi i śpiewają tam chwałę.8 Też i jedliny weseliły się z ciebie i cedry libańskie mówiąc: Od tego czasu, jakoś ty poległ, żaden nie przystąpił, co by nas podcinać miał.9 Piekło w niskości ruszyło się przeciwko tobie, obudziło na cię obrzymy, a rozkazało powstać wszem książętom ziemie z stolic swoich i wszem królom pogańskim.10 Oni powiedzą tobie a rzeką do ciebie: Tyś też porażon jako i my, a stałeś się nam podobnym.11 Powaga twoja stargniona jest do piekła społu z brzmieniem muzyki twej; mól będzie pościelą twoją, a robak przyodzianiem twoim.12 O gwiazdo jutrzenna, jako żeś z nieba spadła, a ty któryś uciskał narody, jesteś strącon aż na ziemię.13 Abowiemeś mówił w sercu swoim: Wstąpię na niebo, a wywyższę stolicę moję nad gwiazdy Boże; usiędę na górze przymierza, na północy.14 Wstąpię na wysokość obłoków a będę równy nawyższemu.15 Ale ty stargnion będziesz aż do piekła w dół grobu.16 Oni, którzy cię ujzrą, obrócą się ku tobie, a przypatrować ci się będą mówiąc: A onże to mąż, który trwożył ziemię, a przed którym drżały królestwa?17 Który pustoszył świat, a miasta na nim borzył, a nie otwarzał ciemnice więźniom swoim.18 Wszyscy ini królowie wszech narodów, poczciwie każdy umarł w domu swoim.19 Ale ty jesteś wyrzucon z grobu swojego, jako niczemna gałąź, a jako szaty zabitych, które pobodziono mieczem, a którzy zstąpili do grobu kamienistego, jako podeptany trup.20 I nie będziesz tak pogrzebion jako oni, abowiemeś ty ziemię twoję poburzył, a twójeś lud pomordował. A potomstwoć złościwych straci pamiątkę na wieki.21 Przygotujcież synom jego zamordowanie dla złości ojców ich. Nie powstanąć, ani będą dziedziczyć na ziemi, żeby nie napełnili świata miasty.22 Powstanę przeciwko nim, mówi Pan zastępów, a wykorzenię imię babilońskie i ostatki synów i wnuków, mówi Pan.23 I dam je w osiadłość bobrom i w jezierzyska, a umiotę je miotłami spustoszenia, mówi Pan zastępów.
24 Przysiągł Pan zastępów mówiąc: Zaiste tak będzie, jakom umyślił, a dojdzie to, jakom uradził.25 Iż potrę Assyrjany w ziemi mojej, a podepcę je na górach moich, aby jarzmo ich było odjęte od nich, a brzemię ich zjęte z ramion ich.26 Tać jest rada, którąm postanowił o wszytkiej ziemi, a tać jest ręka wyciągniona na wszytki narody.27 Bo gdyż Pan zastępów postanowił to, któż to rozsypać może? A gdyż ręka jego wyciągniona jest, któż ją odwiedzie?28 Roku tego, którego umarł król Achas, było to proroctwo:29 Ty wszytka Filistea, nie raduj się, iż rózga złamana jest tego, który ciebie bił: Abowiem z korzenia wężowego wynidzie aspis, a płód jego będzie smok latający.30 Pierworodni nędzników żywić się będą, a ubodzy odpoczyną beśpiecznie i pomorzę głodem korzeń twój, a on pobije ostatki twoje.31 Kwilże brano, a krzycz miasto, wszytka Filistea rozprosz się, abowiem dym przyjdzie od północy, a żaden nie ujdzie z pocztu jego.32 I cóż odpowiedzą posłowie narodów, jedno to, iż Pan Bóg ugruntował Syjon, a iż też i nędznicy jej będą mieć ufanie w niej.