Read the Bible

¹ Wołaj wszytkim gardłem nie folgując sobie, podnieś głos twój jako trąbę, a objawiaj ludowi mojemu przestępstwa jego, a domowi Jakubowemu grzech jego.² Abowiem mnie oni szukają na każdy dzień, a pożądają wiedzieć drogi moje, jakoby naród, który chce czynić sprawiedliwość, ani chce opuścić sądu Boga swego. Badają się ode mnie rozsądku sprawiedliwości, a pożądają się przybliżyć do Boga swego mówiąc:

³ Czemuchmy pościli, a nie wejzrałeś na nas? Czemuchmy trapili dusze nasze, a tyś o tym wiedzieć nie chciał? Oto w dzień postu waszego najdujecie to, co się wam podoba, a dociskacie wszytkich dłużników waszych.⁴ Oto pościcie się na zwady i na swary, a bijecie pięścią złościwie; nie pośćcie się więcej, tak jako dziś, aby był wasz głos słyszan aż na wysokości.⁵ Azali to jest takowy post, com ji obrał, aby człowiek ciało swe trapił przez dzień nachylając jako sitowie głowę swoję, ubierając się w wór, a sypiąc na się popiół? I toż wy nazowiecie postem, a dniem wdzięcznie przyjemnym Panu?⁶ Izali nie to jest post, com ji obrał? Abyś rozwiązał węzły złości i rozwiązał brzemiona zawikłane, abyś dobrowolnie wypuścił uciśnione, a rozerwał wszelkie jarzmo.⁷ Izali nie lepiej, abyś ułomił łaknącemu chleba swego, a przyjął w dom twój ubogiego i tułającego się? Gdy ujzrysz nagiego, przyodziej go, a nie hydź się ciałem swojem.

⁸ Tedy światłość twoja wyniknie jako zarza, a zdrowie twe prędko się rozroście. Sprawiedliwość twoja przeprowadzi cię, a chwała Pańska przygarnie cię.⁹ Tedy wzywać będziesz, a Pan tobie odpowie; zawołasz, a ozowie się: Otom ja jest. Jesli zdejmiesz jarzmo z pośrzodku siebie, a przestaniesz palca wznosić i przestaniesz złościwie mówić.¹⁰ Jesli otworzysz serce swe łaknącemu, a duszę utrapioną nasycisz, światłość twa wznidzie w ciemnościach, a ciemności twe staną się jako południe.¹¹ A poprowadzi cię Pan zawżdy i nakarmi duszę twoję czasu głodu i będziesz jako ogród pokropiony, a jako zdrój wód, którego wody nie ustaną.¹² A pobudujesz to, co przez długi czas pusto leżało, a wywiedziesz grunty trwające od narodu do narodu, a będziesz nazwan naprawcą wszytkich upadłych miejsc i przeprawcą dróg ku mieszkaniu.

¹³ Jesli zawściągniesz nogę twoję od sabatu, abyś nie czynił swej wolej w dzień mój święty, a nazowiesz sabat rozkoszami, aby był poświęcony i wielbiony Panu, a uczcisz go, abyś nie czynił dróg twoich i nie była naleziona u ciebie swa wola, abyś nie mówił słów próżnych.¹⁴ Tedy się rozkochasz w Panu, a dam ci wstąpić na miesca wysokie na ziemi i dam tobie ku pożywaniu dziedzictwo Jakuba, ojca twego, abowiem usta Pańskie to mówiły.