Read the Bible

¹ Izali lwowi łowisz łup? A napełniasz żywot lwiąt?² Gdy oni leżą w gniazdach swoich, a kryją się w jaskiniach swych chcąc co uchwycić?³ Któż gotuje pokarm krukom, gdy dzieci ich wołają ku Bogu, tułając się po gniazdzie bez pokarmu i tam i sam?⁴ I wiesz li czas, kiedy się mnożą kozy skalne? A wiesz-li kiedy się mnożą jelenice?⁵ Możesz li rozliczyć miesiące jako długo płód noszą? A wiesz li też czas kiedy rodzą?⁶ Ony skurczając się, wypuszczają płód swój i tak zbywają boleści.⁷ Dzieci ich wychowywają się i rostą po zbożach, odszedszy nie wracają do nich.⁸ Któż puści wolno osła leśnego, a kto rozpętał osła dzikiego?⁹ Jaciem jest, którym dom jego postawił na puszczy, a mieszkanie jego przy miejscach słonych.¹⁰ Onci się naśmiewa z pospólstwa miejsckiego, a nie słucha głosu poganiaczowego.¹¹ Szuka po górach pastwiska swego, a chodzi miedzy wszelakimi trawami zielonymi.¹² Izalić będzie chciał służyć jednorożec, abo będzie-li nocował u jaśli twoich?

¹³ Izali możesz związać powrozem jednorożca, aby orał zagony twoje? Abo idąc za tobą będzie-li łamał bryły po dolinach twoich?¹⁴ Izali w nim będziesz dufał, iż jest wielka moc jego? Abo spuścisz li nań robotę swoję?¹⁵ I będzieszże mu zwierzał, żeby miał znieść sianie twoje, a miał je zgromadzić do gumna twego?¹⁶ Dał-liś pawowi nadobne skrzydła? A strusiowi pierze i mech?¹⁷ Który zostawuje jajca swe na ziemi, a zagrzewa je w prochu?¹⁸ A nie pomni na to, iż je nogą zdepce, a zwierzę polne pogniecie je.

¹⁹ Okazuje się okrutnym dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a nie dba chociażby była próżna robota jego.²⁰ Abowiem Bóg odjął mu mądrość, a nie dał mu rozumu.²¹ Gdy przyjdzie czas podnosi się ku górze, a naśmiewa się i z konia i z tego, który na nim siedzi.²² Izażeś dał moc koniowi? Abo obleczesz li szyję jego rzaniem?²³ Ustraszysz li go jako szarańczą, bo chrapanie nozdrzy jego jest straszne?²⁴ Grzebie w dolinie, a kocha się w mocy, a wybiega przeciwko zbrojnym.²⁵ Śmieje się z strachu, ani się go lęka, ani ustępuje mieczowi.

²⁶ Brzmi nad nim sajdak, oszczep i drzewo.²⁷ Żrze ziemię z gniewem i z popędliwością, a nic sobie nie waży głosu trąby.²⁸ Miedzy trąbami pozyra, a z daleka czuje walkę, krzyk książąt i wołanie.²⁹ Izali wedle twego rozumu lata jastrząb? Rozciągając skrzydła swe ku południowi?³⁰ Izali na twe rozkazanie wylatuje orzeł wzgórę i podnosi wysoko gniazdo swoje?