Read the Bible

¹ Przedniejszemu nad śpiewaki. Dawida, sługi Pańskiego.² Tak mi powieda serce moje o złości niepobożnego, iż nie masz bojaźni Bożej przed oczyma jego.³ Abowiem sobie pobłaża sam przed sobą, aż znajdzie złość swoję, która jest godna nienawiści.⁴ Słowa ust jego są fałsz i zdrada, a przestał rozumieć i dobrze czynić.

⁵ Rozmyśla złość na łożu, a stoi podle drogi niedobrej i nie brzydzi się złością.⁶ O Panie, toć miłosierdzie twoje jest aż do nieba, a prawda twoja aż pod obłoki.⁷ Sprawiedliwość twoja jest jako góry wysokie, a sądy twoje jako przepaści wielkie, a ty Panie zachowywasz tak ludzi jako i zwierzęta.⁸ O Boże, jakoż jest zacne miłosierdzie twoje, a synowie ludzcy ufają pod cieniem skrzydeł twoich.⁹ Będą nasyceni z obfitości domu twego, a z rzeki rozkoszy twojej dasz im pić.¹⁰ Abowiem u ciebie jest źrzódło żywota, a w światłości twojej oglądamy oświecenie.¹¹ Przedłuż że miłosierdzia twego tym, którzy cię poznawają, a sprawiedliwości twojej nad tymi, którzy są serca prawego.¹² Strzeż że, aby dalej hardzi nie przystępowali ku mnie, a ręka złośników niechaj mię nie spycha z miejsca mojego.