II Księga Królewska 6:28

Biblia Gdańska

Nadto rzekł jej król: Cóż ci? A ona rzekła: Ta niewiasta rzekła do mnie: Daj syna twego, żebyśmy go zjadły dzisiaj, a jutro zjemy syna mego.

Parallel Translations

Biblia Brzeska (1563)
Pytał jej potym król, co by się jej działo? A ona rzekła: Oto ta niewiasta mówiła ze mną: Daj mi syna twego, żebychmy go dziś zjadły, a jutro zjemy mojego.

Nowe Przymierze Zaremba
Król zapytał ją jednak: A co ci się stało? I kobieta zaczęła wyjaśniać: Ta oto kobieta powiedziała do mnie: Daj swojego syna, zjemy go dzisiaj, a mojego syna zjemy jutro!

Nowa Biblia Gdańska (2012)
Potem król ją zapytał: Co tobie? Zatem odpowiedziała: Ta oto kobieta do mnie rzekła: Oddaj twojego syna, byśmy go dzisiaj zjadły! Zaś jutro zjemy mojego syna!

Biblia Tysiąclecia
Nadto rzekł jej król: Cóż ci? A ona rzekła: Ta niewiasta rzekła do mnie: Daj syna twego, żebyśmy go zjadły dzisiaj, a jutro zjemy syna mego.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Następnie król zapytał ją: Co ci jest? Odpowiedziała: Ta oto kobieta powiedziała mi: Daj swojego syna, abyśmy go zjadły dzisiaj, a jutro zjemy mojego syna.

Biblia Warszawska
Król zapytał ją jeszcze: Co ci jest? A ona odpowiedziała: Ta oto kobieta rzekła do mnie: Daj twego syna i zjemy go dzisiaj, a mojego syna zjemy jutro!

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

What aileth thee: Genesis 21:17, Judges 18:23, 1 Samuel 1:8, 2 Samuel 14:5, Psalms 114:5, Isaiah 22:1

Give thy son: Leviticus 26:29, Deuteronomy 28:53-57, Isaiah 9:20, Isaiah 9:21, Isaiah 49:15, Lamentations 4:10, Ezekiel 5:10, Matthew 24:18-21, Luke 23:29

Reciprocal: 2 Kings 6:25 - a great famine Job 39:16 - as Lamentations 2:20 - Shall the women

Gill's Notes on the Bible

And the king said unto her, what aileth thee?.... His passion subsiding, or pitying her as in distress, and supposing that there might be something particular and pressing in her case:

and she answered,

this woman said unto me; who was now with her, and to whom she pointed:

give thy son, that we may eat him today, and we will eat my son tomorrow; and this was agreed to between them, that first one should be eaten, and then the other, and that they should feed upon one as long as it would last, and then on the other; for it is not to be limited precisely to a day and tomorrow.

Barnes' Notes on the Bible

The king had assumed that the cry of the woman was for food. Her manner indicated that it was not so. He therefore proceeded to inquire what she wanted of him.

This woman - Both women, it would seem, were present; and the aggrieved one pointed to the other.