II Księga Królewska 8:1

Biblia Gdańska

Potem Elizeusz rzekł do onej niewiasty, której był syna wskrzesił, mówiąc: Wstań a idź, ty i dom twój, a bądź gościem, kędy będziesz mogła być; bo zawołał Pan głodu, i przyjdzie na ziemię przez siedm lat.

Parallel Translations

Biblia Brzeska (1563)
Potym Elizeusz rzekł do onej niewiasty, której był syna wskrzesił temi słowy: Idźże ze wszytkim twym domem kędy możesz w gościnę. Bo Pan dopuści głód na wszytkę tę ziemię, który będzie przez siedm lat.

Nowe Przymierze Zaremba
Swego czasu Elizeusz zwrócił się do kobiety, której synowi przywrócił życie: Spakuj się i wraz z rodziną zamieszkaj na pewien czas gdzie indziej, ponieważ PAN postanowił zesłać głód na ten kraj i będzie on trwał przez siedem lat.

Nowa Biblia Gdańska (2012)
Zaś Elisza rozmawiał z tą kobietą, której syna wskrzesił, mówiąc: Wstań i wyrusz; ty, wraz z całą twoją rodziną, i przebywaj gdziekolwiek będziesz mogła; bowiem WIEKUISTY przywoła na ten kraj siedmioletni głód, który poniekąd już nastał.

Biblia Tysiąclecia
Potem Elizeusz rzekł do onej niewiasty, której był syna wskrzesił, mówiąc: Wstań a idź, ty i dom twój, a bądź gościem, kędy będziesz mogła być; bo zawołał Pan głodu, i przyjdzie na ziemię przez siedm lat.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Potem Elizeusz odezwał się do tej kobiety, której syna wskrzesił: Wstań i idź, ty i twój dom, zamieszkaj jako przybysz tam, gdziekolwiek będziesz mogła zamieszkać. PAN bowiem wezwał głód, który nawiedzi ziemię na siedem lat.

Biblia Warszawska
Pewnego razu Elizeusz powiedział do kobiety, której synowi przywrócił życie, tak: Wstań i odejdź wraz ze swoją rodziną, i zamieszkaj w jakimkolwiek obcym kraju, gdyż Pan postanowił nawiedzić ten kraj głodem przez siedem lat.

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

am 3113, bc 891

whose son: 2 Kings 4:18, 2 Kings 4:31-35

sojourn: Genesis 12:10, Genesis 26:1, Genesis 47:4, Ruth 1:1

the Lord: Genesis 41:25, Genesis 41:28, Genesis 41:32, Leviticus 26:19, Leviticus 26:20, Leviticus 26:26, Deuteronomy 28:22-24, Deuteronomy 28:38-40, 1 Kings 17:1, 1 Kings 18:2, Psalms 105:16, Psalms 107:34, Haggai 1:11, Luke 21:11, Luke 21:22, Acts 11:28

called for a famine: Jeremiah 25:29

seven years: Genesis 41:27, 2 Samuel 21:1, 2 Samuel 24:13, Luke 4:25

Reciprocal: Genesis 41:30 - seven years 2 Kings 4:13 - among mine 2 Kings 4:35 - and the child opened 2 Kings 4:38 - a dearth 1 Chronicles 21:12 - three years' famine 2 Chronicles 6:28 - if there be dearth Amos 4:6 - and want

Gill's Notes on the Bible

Then spoke Elisha unto the woman (whose son he had restored to life),.... His hostess at Shunem, 2 Kings 4:8 the following he said to her, not after the famine in Samaria, but before it, as some circumstances show:

saying, arise, and go thou and thine household, and sojourn wheresoever thou canst sojourn; with the greatest safety to her person and property, and with the least danger to her moral and religious character:

for the Lord hath called for a famine, and it shall also come upon the land seven years: which Jarchi says was the famine that was in the days of Joel; it was, undoubtedly, on account of the idolatry of Israel, and was double the time of that in the days of Elijah.

Barnes' Notes on the Bible

The famine here recorded, and the conversation of the monarch with Gehazi, must have been anterior to the events related in 2 Kings 5:0 since we may be sure that a king of Israel would not have entered into familiar conversation with a confirmed leper. The writer of Kings probably col ected the miracles of Elisha from various sources, and did not always arrange them chronologically. Here the link of connection is to be found in the nature of the miracle. As Elisha on one occasion prophesied plenty, so on another he had prophesied a famine.

Called for a famine - A frequent expression (compare the marginal references). God’s “calling for” anything is the same as His producing it (see Ezekiel 36:29; Romans 4:17).

Clarke's Notes on the Bible

CHAPTER VIII

Account of the sojourning of the Shunammite in the land of the

Philistines, during the seven years famine, 1, 2.

She returns, and solicits the king to let her have back her

land; which, with its fruits, he orders to be restored to her,

3-6.

Elisha comes to Damascus, and finds Ben-hadad sick; who sends

his servant Hazael to the prophet to inquire whether he shall

recover, 7-9.

Elisha predicts his death, tells Hazael that he shall be king,

and shows him the atrocities he will commit, 10-14.

Hazael returns, stifles his master with a wet cloth, and reigns

in his stead, 15.

Jehoram, son of Jehoshaphat, becomes king over Judah; his bad

reign, 16-19.

Edom and Libnah revolt, 20-22.

Jehoram dies, and his son Ahaziah reigns in his stead, 23, 24.

His bad reign, 23-24.

He joins with Joram, son of Ahab, against Hazael; Joram is

wounded by the Syrians, and goes to Jezreel to be healed,

28, 29.

NOTES ON CHAP. VIII

Verse 2 Kings 8:1. Then spake Elisha — As this is the relation of an event far past, the words should be translated, "But Elisha had spoken unto the woman whose son he had restored unto life; and the woman had arisen, and acted according to the saying of the man of God, and had gone with her family, and had sojourned in the land of the Philistines seven years." What is mentioned in these two verses happened several years before the time specified in the third verse. See the observations at the end of the preceding chapter. 2 Kings 7:17.