Read the Bible

1 Ty jednak mów, co przystoi zdrowej nauce,2 Aby starsi mężczyźni byli trzeźwi, godni szacunku, roztropni, zdrowi w wierze, w miłości, w cierpliwości.3 Tak samo i starsze kobiety w zachowaniu godne świętości, nieskłonne do oszczerstw, nie zniewolone nadużywaniem wina, nauczające tego, co dobre,4 Aby uczyły młodsze kobiety rozsądku, by te kochały swoich mężów, by kochały swoje dzieci,5 Rozsądne, czyste, zajmujące się domem, dobrotliwe, uległe swoim mężom, aby nie bluźniono Słowu Bożemu.6 Młodzieńców tak samo zachęcaj do rozsądku.7 We wszystkim stawiaj siebie jako wzór dobrych czynów, w nauczaniu okazuj prawość, powagę, czystość,8 Słowo zdrowe, nienaganne, aby przeciwnik został zawstydzony, nie mając nic złego o was do powiedzenia.9 Słudzy, aby byli ulegli swoim panom, aby we wszystkim im się podobali i nie sprzeciwiali się,10 Nie kradli, lecz okazywali wszelką dobrą wierność, aby we wszystkim byli ozdobą nauki Zbawiciela naszego Boga.

11 ukazała się bowiem wszystkim ludziom zbawienna łaska Boża,12 Nauczająca nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości, i w obecnym wieku żyli roztropnie, sprawiedliwie i pobożnie.13 Oczekując szczęśliwej nadziei i ukazania się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa,14 Który dał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na szczególną własność, gorliwy w dobrych czynach.

15 To mów i zachęcaj, i strofuj z całą władzą nakazywania. Niech nikt tobą nie gardzi.