Read the Bible

¹ Manasses miał dwanaście lat, kiedy został królem, a panował w Jerozolimie pięćdziesiąt pięć lat.² Czynił on to, co złe w oczach PANA, obrzydliwym sposobem narodów, które PAN wypędził przed Izraelitami.³ Na nowo pobudował świątynki, które poburzył jego ojciec Hiskiasz, budował baalom ołtarze, stawiał aszery, bił tam pokłony i oddawał im cześć.⁴ Ponadto pobudował ołtarze w świątyni PANA, o której PAN powiedział: W Jerozolimie złożę moje imię na wieki.⁵ Tymczasem Manasses wzniósł tam, na obu dziedzińcach świątyni PANA, ołtarze dla całego zastępu nieba!⁶ On też w dolinie Ben-Hinom przeprowadził przez ogień swoich synów, czarował, wróżył, uprawiał magię, wspierał tych, którzy radzili się przodków albo duchów osób już zmarłych, i mnożył czyny złe w oczach PANA, drażniąc Go w ten sposób.⁷ Umieścił także podobiznę bóstwa w tej świątyni, o której PAN oznajmił Dawidowi i jego synowi Salomonowi: W tym domu i w Jerozolimie, w miejscach, które wybrałem spośród wszystkich plemion Izraela, złożę moje imię na wieki⁸ i nie dopuszczę, aby stopa Izraela ustąpiła z ziemi, którą dałem ich ojcom - jeśli tylko dopilnują, by postępować zgodnie ze wszystkim, co im przykazałem, zgodnie z całym Prawem, ustawami i rozstrzygnięciami, które nadał im Mojżesz.⁹ Lecz Manasses zwiódł mieszkańców Judy i Jerozolimy, tak że postępowali gorzej niż narody, które PAN przed nimi wytępił.¹⁰ PAN przemawiał do Manassesa i do swojego ludu, lecz oni nie zwracali na to uwagi.

¹¹ Wówczas PAN sprowadził na nich dowódców wojsk króla Asyrii. Ci schwytali Manassesa hakami, skuli dwoma brązowymi łańcuchami i kazali mu iść do Babilonu.¹² Kiedy Manasses znalazł się w niedoli, zwrócił się w błaganiach do PANA, swojego Boga, okazał głęboką skruchę przed Bogiem swoich ojców¹³ i modlił się do Niego. I Bóg dał mu się uprosić, wysłuchał jego błagań i pozwolił mu wrócić do Jerozolimy, do swojego królestwa. Wtedy Manasses przekonał się, że tylko PAN jest Bogiem.¹⁴ Po powrocie Manasses zbudował zewnętrzny mur Miasta Dawida na zachód od Gichonu, w dolinie, aż po wejście do Bramy Rybnej. Murem tym, który bardzo podwyższył, otoczył Ofel. Ustanowił też dowódców wojskowych we wszystkich warownych miastach Judy.¹⁵ Następnie Manasses usunął obcych bogów oraz posąg ze świątyni PANA. Usunął też wszystkie ołtarze, które pobudował na górze świątynnej i w Jerozolimie - wyrzucił je poza miasto.¹⁶ Odbudował natomiast ołtarz PANA, złożył na nim krwawe ofiary pokoju oraz ofiary dziękczynne i polecił Judejczykom służyć PANU, Bogu Izraela.¹⁷ Jednak lud nadal składał krwawe ofiary w świątynkach - ale tylko PANU, swojemu Bogu.¹⁸ Pozostałe sprawy Manassesa, jego modlitwa do Boga, a także słowa jasnowidzów, którzy przemawiali do niego w imieniu PANA, Boga Izraela, zostały opisane w Dziejach Królów Izraela.¹⁹ Jego modlitwa natomiast i to, jak Bóg dał mu się uprosić, cały jego grzech oraz wiarołomstwo, miejsca, na których pobudował świątynki, poustawiał aszery i posążki przed swoim ukorzeniem się, zostały opisane w Dziejach Chozaja.²⁰ Gdy Manasses spoczął ze swoimi przodkami, pochowano go w jego domu, a władzę królewską po nim objął jego syn Amon.

²¹ Amon miał dwadzieścia dwa lata, kiedy został królem, a panował w Jerozolimie dwa lata.²² Czynił on to, co złe w oczach PANA, podobnie jak jego ojciec Manasses. Wszystkim bóstwom, które porobił jego ojciec Manasses, Amon składał krwawe ofiary i oddawał im cześć.²³ Nie ukorzył się przed PANEM, tak jak to uczynił jego ojciec Manasses. Przeciwnie, Amon nawet pomnożył swoje przewinienia.²⁴ Jego słudzy sprzysięgli się przeciwko niemu i zabili go w jego własnym domu.²⁵ Lud ziemi jednak wybił wszystkich sprzysiężonych przeciwko królowi Amonowi i królem po nim obwołał jego syna Jozjasza.