Read the Bible

¹ Gdy spojrzałem, zauważyłem na kopule znajdującej się nad głowami cherubów coś, co przypominało kamień szafiru, a z wyglądu podobne było do tronu.² Usłyszałem też, jak Pan powiedział do człowieka w lnianej szacie: Wejdź między koła pod cherubami. Tam, spomiędzy cherubów, nabierz w dłonie rozżarzonych węgielków i rozrzuć je obficie po mieście! I na moich oczach uczynił to.³ Gdy człowiek w białej szacie wszedł pomiędzy nie, cheruby stały po południowej stronie przybytku, a wewnętrzny dziedziniec napełniony był obłokiem.⁴ Chwała PANA podniosła się znad cherubów i przesunęła nad próg przybytku. Wtedy przybytek wypełnił się obłokiem, a dziedziniec blaskiem chwały PANA.⁵ A szum skrzydeł cherubów słychać było aż na zewnętrznym dziedzińcu. Brzmiał on jak głos Wszechmocnego Boga w czasie, gdy przemawia.⁶ A gdy Pan rozkazał człowiekowi w lnianej szacie, że ma nabrać ognia spomiędzy kół i spomiędzy cherubów, podszedł on i stanął przy kole.⁷ Wtedy jeden z cherubów sięgnął ręką do ognia, który płonął między cherubami, nabrał żaru i włożył go w garście człowieka w lnianej szacie, który wziął go i wyszedł.

⁸ Pod skrzydłami cherubów widać bowiem było coś na kształt ludzkiej ręki.⁹ Przy każdym z nich były też cztery koła, po jednym przy każdym cherubie. Koła te lśniły jak chryzolit.¹⁰ Wyglądały tak, jakby jedno koło wbudowane było w drugie.¹¹ Mogły one przemieszczać się w czterech kierunkach, lecz w czasie ruchu nie obracały się. Nie wykonując obrotów, przemieszczały się tam, gdzie skierowana była głowa¹² i dokąd przemieszczało się całe ciało, czyli korpus, ręce i skrzydła cherubów. Wszystkie cztery koła były wokół pełne oczu.¹³ Usłyszałem też, że nazywano je kołowrotami.¹⁴ Co do cherubów, to każdy z nich miał cztery twarze. Pierwsza była obliczem cheruba, druga obliczem człowieka, trzecia obliczem lwa, a czwarta obliczem orła.¹⁵ Cheruby uniosły się. Były to te same żywe istoty, które widziałem nad rzeką Kebar.¹⁶ Gdy przemieszczały się, przemieszczały się przy nich i koła. Gdy podnosiły swe skrzydła, aby wznieść się nad ziemię, koła - nie obracając się - wznosiły się przy nich.¹⁷ Na czas postoju stawały, a przy wznoszeniu się cherubów szły w górę, ponieważ był w nich duch żywych istot.¹⁸ Tymczasem chwała PANA przesunęła się znad progu przybytku i stanęła nad cherubami.¹⁹ Wówczas cheruby podniosły swe skrzydła i - na moich oczach - uniosły się z ziemi, a koła tuż przy nich, i stanęły w przejściu wschodniej bramy świątyni PANA, a chwała Boga Izraela zatrzymała się w górze nad nimi.²⁰ Cheruby były tymi samymi żywymi istotami, które widziałem pod chwałą Boga Izraela nad rzeką Kebar. Właśnie po tym poznałem, że to były cheruby.²¹ Każdy z nich miał cztery twarze i cztery skrzydła, a pod skrzydłami coś na kształt ludzkich rąk.²² Również ich twarze przypominały z wyglądu twarze cherubów znad rzeki Kebar. One również przemieszczały się prosto przed siebie.