Read the Bible

¹ Jakub zebrał się do drogi i ruszył dalej do ziemi ludzi Wschodu.² Tam zobaczył w polu studnię, a przy niej trzy stada owiec. Z tej studni pojono stada. Jej otwór przykryty był wielkim kamieniem.³ Kamień zaś odsuwano, gdy zeszły się wszystkie stada. Wtedy je pojono, po czym kamień wracał na swoje miejsce, to jest na otwór studni.⁴ Skąd jesteście, bracia? - zapytał Jakub pasterzy. Jesteśmy z Charanu - przedstawili się.⁵ A czy znacie Labana, syna Nachora? Oni na to: Znamy.⁶ Jak mu się powodzi? - zadał Jakub pytanie. Dobrze - odpowiedzieli. - A właśnie jego córka, Rachela, zbliża się z owcami.⁷ Jest jeszcze jasny dzień - zauważył Jakub - nie czas spędzać stada. Napójcie owce i idźcie, popaście je jeszcze trochę.⁸ Nie możemy - wyjaśnili - dopóki nie zbiorą się wszystkie stada. Dopiero wtedy odsuwamy kamień znad otworu studni i poimy zwierzęta.

⁹ W trakcie tej rozmowy nadeszła Rachela. Przygnała owce swego ojca, ponieważ była pasterką.¹⁰ Gdy Jakub zobaczył Rachelę, córkę Labana, brata swojej matki, oraz jego owce, podszedł, odsunął kamień znad otworu studni i napoił je.¹¹ Potem pocałował Rachelę i głośno zapłakał.¹² Po chwili opowiedział jej, że jest krewnym jej ojca i synem Rebeki. Ona zaś pobiegła i przekazała to swojemu ojcu.¹³ Na wieść o Jakubie, synu swojej siostry, Laban wybiegł na jego spotkanie. Objął go, ucałował i wprowadził do domu. Tam Jakub opowiedział Labanowi o wszystkich swoich sprawach,¹⁴ a Laban podsumował: Ty naprawdę jesteś kością z moich kości i ciałem z mojego ciała. Jakub zatrzymał się u niego, gościł w jego domu przez cały miesiąc.

¹⁵ Po miesiącu Laban tak zwrócił się do Jakuba: Wprawdzie jesteś moim krewnym, ale czy dlatego masz mi służyć za darmo? Powiedz, proszę, jak mógłbym ci to wynagrodzić?¹⁶ A Laban miał dwie córki - starszą, imieniem Lea, i młodszą, imieniem Rachela.¹⁷ Lea miała delikatne spojrzenie, Rachela natomiast była niezwykle zgrabna i piękna z wyglądu.¹⁸ Jakub, zakochany w Racheli, zaproponował zatem: Będę ci siedem lat służył za Rachelę, twoją młodszą córkę.¹⁹ Laban na to przystał: Dobrze - powiedział - lepiej mi dać ją tobie niż innemu mężczyźnie. Pozostań u mnie!²⁰ I Jakub służył za Rachelę siedem lat. Ale ponieważ ją kochał, lata te minęły mu jak kilka dni.²¹ Wreszcie Jakub oznajmił Labanowi: Dopełniły się moje dni. Daj mi moją żonę, bo chciałbym się już nią cieszyć.²² Laban zebrał zatem wszystkich mieszkańców swej miejscowości i wyprawił ucztę.²³ A gdy nastał wieczór, wziął swoją córkę Leę, przyprowadził ją do Jakuba i Jakub z nią spędził noc!²⁴ Laban dał również Lei swoją służącą Zilpę, aby odtąd jej służyła.²⁵ Z nastaniem poranka Jakub zauważył, że miał przy sobie Leę! Co ty mi zrobiłeś? - zapytał Labana. - Czy nie służyłem ci za Rachelę? Dlaczego mnie oszukałeś?²⁶ Nie ma u nas w zwyczaju wydawać młodszą córkę przed córką pierworodną - odpowiedział Laban. -²⁷ Ciesz się nią do końca tygodnia, a potem damy ci Rachelę - za służbę, którą odbędziesz u mnie przez kolejnych siedem lat.²⁸ Jakub przystał na to. Spędził z Leą tydzień, a potem Laban dał mu za żonę swoją córkę Rachelę.²⁹ Swojej córce Racheli Laban także przekazał służącą. Miała ona na imię Bilha.³⁰ Jakub połączył się więc także z Rachelą. Kochał ją bardziej niż Leę - i służył u Labana kolejnych siedem lat.

³¹ PAN jednak zauważył, że Lea jest odrzucona. Dlatego uczynił ją płodną. Rachela zaś była niepłodna.³² W ten sposób Lea poczęła i urodziła syna. Nadała mu imię Ruben, ciesząc się, że PAN wejrzał na jej niedolę i że teraz mąż będzie wreszcie ją kochał.³³ Potem zaszła w ciążę ponownie i znów urodziła syna. Tym razem stwierdziła: Tak, sam PAN uznał, że jestem w niełasce, stąd dał mi i tego syna - niech ma na imię Symeon!³⁴ Wkrótce znów zaszła w ciążę i znów urodziła syna. Tym razem - oznajmiła - mój mąż przylgnie już do mnie! Dałam mu trzech synów! Dlatego nazwała go Lewi.³⁵ Potem poczęła raz jeszcze. I tym razem urodził się syn. Lea była wdzięczna: Pragnę wielbić PANA - niech mój syn nazywa się Juda. Po urodzeniu Judy Lea przestała rodzić.