Read the Bible

¹ Człowiek zrodzony z kobiety ma krótkie dni oraz jest przesycony niepokojem.² Rozwija się jak kwiat i więdnie , przelatuje jak cień oraz się nie utrzyma.³ I nad takim trzymasz otwarte Twoje oczy i przed Siebie pociągasz mnie na sąd.⁴ Kto odda zapłatę czystego nieczystemu? Ani jeden!⁵ Gdyż ustanowione są jego dni, a liczba jego miesięcy została u ciebie ustalona; gdy wyznaczyłeś jego kres, którego nie jest w stanie przekroczyć.⁶ Zatem odwróć swój wzrok ode mnie, bym mógł wytchnąć i abym się ucieszył, jak najemnik swoją dzienną wysługą.

⁷ Gdyż drzewo ma jeszcze nadzieję; bo kiedy zostaje ścięte – odradza się na nowo, a jego pędy nie ustają.⁸ Chociaż w ziemi zestarzeje się jego korzeń, a pień obumiera w prochu ⁹ na zapach wody się rozwija, wypuszczając gałązki jak świeżo zasadzona latorośl.¹⁰ Ale kiedy umiera mąż – leży on bezwładny ; kiedy człowiek skonał – gdzie wtedy jest?¹¹ Jak wody ściekają do morza, a strumień opada i wysycha –¹² tak człowiek się kładzie i więcej nie powstaje; nie rozbudzi się dopóki stoją niebiosa, nie ocknie się ze swojego snu.¹³ O, gdybyś mnie schował w Krainie Umarłych okrył mnie, dopóki nie uśmierzy się Twój gniew; gdybyś mi wyznaczył kres, a potem o mnie wspomniał!¹⁴ Kiedy człowiek umiera, to czy znowu ożyje? Jeśli tak, wtedy bym wytrwał przez wszystkie dni mej służby, aż by nadeszło moje wyzwolenie.¹⁵ Wezwałbyś, a ja bym Ci odpowiedział, bo byś zatęsknił za dziełem Twoich rąk.

¹⁶ Ale teraz liczysz moje kroki i czuwasz nad moją winą.¹⁷ Mój występek opieczętowany jest w woreczku, a kara za moją winę zaszyta .¹⁸ Zaprawdę, jak się kruszy góra podczas upadku, jak się usuwa skała ze swojego miejsca,¹⁹ jak woda wydrąża skały i fale spłukują grunt ziemi tak nadzieje człowieka wniwecz obracasz.²⁰ Pokonujesz go na zawsze i odchodzi, przeobrażasz jego oblicze i go puszczasz.²¹ Gdy jego dzieci cześć zyskują – on jest tego nieświadom; a kiedy są w poniżeniu – on na nie nie uważa.²² Póki żyw tylko nad nim samym boleje jego cielesna natura, tylko nad nim samym smuci się jego dusza.