Read the Bible

¹ Słuchaj więc Ijobie mojej mowy, nastaw ucho na wszystkie moje słowa.² Gdy oto raz otworzyłem moje usta – mój język sam już mówi na moim podniebieniu.³ Szczerość mojego serca odbije się w moich słowach, a me usta wynurzą jasną prawdę.⁴ Duch Boga mnie stworzył, ożywiło mnie tchnienie Wszechmocnego.⁵ Jeśli zdołasz – chciej mi zaprzeczyć; szykuj się przede mną i broń.⁶ Oto jestem jak ty wobec Boga, i ja jestem skrojony z gliny.⁷ Zatem nie powinna cię trwożyć jakaś obawa przede mną, a me brzemię zbytnio cię nie przytłoczy.

⁸ Ale wypowiedziałeś się w moje uszy i jeszcze słyszę brzmienie twych słów.⁹ Powiedziałeś: Ja jestem czysty, wolny od występku, nieskazitelny i nie ma we mnie winy.¹⁰ Zaprawdę, Bóg wynajduje przeciw mnie szykany i uważa mnie za Swojego wroga.¹¹ Kładzie w okowy moje nogi oraz śledzi wszystkie moje ścieżki.¹² Oświadczam ci, że w tym nie jesteś sprawiedliwy ; Bóg zawsze jest wyższy niż człowiek.¹³ Czemu zatem prowadziłeś z Nim spór? Przecież On wszystkich spraw nie objawia.

¹⁴ Jednak Bóg przemawia, raz i drugi; tylko na to się nie zwraca uwagi.¹⁵ We śnie, w widzeniu nocnym, kiedy twardy sen ludzi opada i drzemią na swoim łożu,¹⁶ wtedy otwiera ludziom uszy, kładąc pieczęć na danej im przestrodze.¹⁷ Aby odwieść człowieka od złego czynu i uchronić męża od pychy.¹⁸ Tak,ochrania jego duszę od zniszczenia, by pod oręż nie poszło jego życie.

¹⁹ Bywa też na swym łożu karmiony cierpieniem, a w jego członkach jest uporczywa walka.²⁰ Chleb staje się zmierzłym w jego życiu i ulubiona strawa jego osoby.²¹ Zanika jego ciało, tracąc wygląd i przedtem niewidoczne, gołe wysadzają się jego kości.²² Tak do grobu zbliża się jego osoba, a jego życie do śmiercionośnych potęg.²³ Jeśli jest więc, dla niego posłaniec, orędownik, jeden z oddziału pod komendą jednego wodza, co objawi człowiekowi jego powinność;²⁴ jeśli Bóg się nad nim zmiłuje oraz powie: Otrzymałem okup; wybawiam, aby nie zstąpił do grobu –²⁵ wtedy jego cielesna natura odświeża się szybciej niż za młodu i znowu wraca do swej młodzieńczej siły.²⁶ Kiedy się modli do Boga, przyjmuje go łaskawie, i w triumfie pozwala mu oglądać Swoje oblicze. Tak wynagradza On człowiekowi jego sprawiedliwość.²⁷ A człowiek wyśpiewuje to przed ludźmi i powiada: Zgrzeszyłem, a co jest proste – skrzywiłem, ale mi tego nie policzono.²⁸ Wyzwolił moją duszę i nie uległa ruinie; moje życie może oglądać światło.

²⁹ To wszystko Bóg spełnia z człowiekiem – dwukrotnie i trzykrotnie,³⁰ aby jego osobę wyprowadzić z grobu i by był oświetlony światłem życia.³¹ Rozważ to Jobie i mnie posłuchaj; zamilknij i daj mi mówić.³² Jeśli masz słowo – zechciej mi zaprzeczyć; zatem mów, bo byłbym rad przyznać ci słuszność.³³ A jeśli nie – zechciej ty mnie wysłuchać, zamilknij, a cię nauczę mądrości.