II Księga Kronik 20:6

Biblia Tysiąclecia

I rzekł: Panie, Boże ojców naszych: Izaliś nie ty sam Bogiem na niebie? a nie ty panujesz na wszystkiemi królestwami narodów? azaż nie w rękach twoich jest moc i siła? a nie masz, ktoby się mógł ostać przed tobą.

Parallel Translations

Biblia Brzeska (1563)
I mówił: O Panie, Boże ojców naszych, izali nie ty jesteś sam Bóg na niebie, a panujesz nad wszemi królestwy narodów i w ręku twoich jest moc i możność, a nie jest ten, co by się mógł tobie sprzeciwić.

Biblia Gdańska (1632)
I rzekł: Panie, Boże ojców naszych: Izaliś nie ty sam Bogiem na niebie? a nie ty panujesz na wszystkiemi królestwami narodów? azaż nie w rękach twoich jest moc i siła? a nie masz, ktoby się mógł ostać przed tobą.

Nowe Przymierze Zaremba
i powiedział: PANIE, Boże naszych ojców, czy nie Ty jesteś tym prawdziwym Bogiem na niebie i czy nie Ty władasz pośród wszystkich królestw narodów? Ty jesteś silny i potężny - i nikt Ci się nie oprze!

Nowa Biblia Gdańska (2012)
i powiedział: WIEKUISTY, Boże naszych przodków! Czy nie ty sam jesteś Bogiem w niebiosach? Ty panujesz na wszystkimi królestwami narodów; w Twoich rękach jest moc i siła, oraz nie ma takiego, kto by się ostał przed Tobą.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
I powiedział: PANIE, Boże naszych ojców! Czy ty nie jesteś sam Bogiem na niebie? Czy nie ty panujesz nad wszystkimi królestwami narodów? Czy nie w twoich rękach jest moc i siła, tak że nie ma nikogo, kto by mógł się ostać przed tobą?

Biblia Warszawska
I rzekł: Panie, Boże ojców naszych! Czy nie Ty jesteś Bogiem w niebiesiech? Ty władasz nad wszystkimi królestwami narodów. W twoim ręku jest siła i moc i nie ma takiego, kto by ci mógł sprostać.

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

O Lord: Exodus 3:6, Exodus 3:15, Exodus 3:16, 1 Chronicles 29:18

God in heaven: Deuteronomy 4:39, Joshua 2:11, 1 Kings 8:23, Psalms 115:3, Isaiah 57:15, Isaiah 57:16, Isaiah 66:1, Matthew 6:9

rulest not: 1 Chronicles 29:11, 1 Chronicles 29:12, Psalms 47:2, Psalms 47:8, Jeremiah 27:5-8, Daniel 4:17, Daniel 4:25, Daniel 4:32-35

in thine hand: 1 Chronicles 29:11, 1 Chronicles 29:12, Psalms 62:11, Matthew 6:13

none is able: Acts 11:17

Reciprocal: Genesis 2:4 - Lord Genesis 32:9 - Jacob 1 Kings 8:44 - shall pray 1 Kings 18:36 - Lord God 2 Kings 19:15 - prayed 2 Chronicles 6:34 - they pray 2 Chronicles 13:8 - a great multitude 2 Chronicles 25:8 - God hath power 2 Chronicles 32:20 - prayed Isaiah 14:27 - his Isaiah 37:15 - General Daniel 2:23 - O thou Luke 11:2 - which Romans 9:19 - Why doth Hebrews 11:34 - turned

Gill's Notes on the Bible

And said, O Lord God of our fathers,.... Abraham, Isaac, and Jacob, whose covenant God he was:

art not thou God in heaven? that dwellest and rulest there, and dost whatever thou pleasest in the armies of it:

and rulest not thou over all the kingdoms of the Heathens? being King of kings, and Lord of lords, all the world over:

and in thine hand is there not power and might, so that none is able to withstand thee? his power being infinite, unlimited, and uncontrollable, and so not resistible by finite creatures, at least not so as to be stopped and overcome.

Barnes' Notes on the Bible

Jehoshaphat’s appeal is threefold:

(1) to God omnipotent 2 Chronicles 20:6;

(2) to “our God;”

(3) the God especially “of this house” the temple.

2 Chronicles 20:7

Abraham thy friend - Historically, this is the first use of this remarkable expression, afterward repeated (marginal references). The ground of the expression is to be found principally in Genesis 18:23-33, where Abraham spoke with God as a man with his friend (compare Exodus 33:11).

2 Chronicles 20:8, 2 Chronicles 20:9

The appeal recalls Solomon’s prayer (marginal references), which God had formally accepted by sending down fire from heaven to consume the accompanying offering.

Clarke's Notes on the Bible

Verse 2 Chronicles 20:6. Jehoshaphat stood — What an instructive sight was this! The king who proclaimed the fast was foremost to observe it, and was on this occasion the priest of the people; offering in the congregation, without form or any premeditation, one of the most sensible, pious, correct, and as to its composition one of the most elegant prayers ever offered under the Old Testament dispensation.