Księga Ezechiela 16:19

Biblia Warszawska

A mój chleb, który ci dałem, najprzedniejszą mąkę i oliwę, i miód, którymi cię karmiłem, stawiałaś przed nimi jako przyjemną woń, i było tak - mówi Wszechmocny Pan.

Parallel Translations

Biblia Brzeska (1563)
I chleb mój, którym ja dał tobie, żemły, oliwę i miód, któremim cię karmił, oddałaś im ku wdzięcznej wonności. A takci się stało, mówi Pan Bóg.

Biblia Gdańska (1632)
Nawet i chleb mój, którem ci dał, bułkę i oliwę, i miód, którymem cię karmił, kładłaś przed nie na wonność przyjemną, i było tak, mówi panujący Pan.

Nowe Przymierze Zaremba
Wzięłaś też mój chleb, ten, który ci dałem, zabrałaś najlepszą mąkę, oliwę i miód, którymi cię karmiłem, i kładłaś to przed nimi dla zyskania przyjemnej woni! Tak rzeczywiście było - oświadcza Wszechmocny PAN.

Nowa Biblia Gdańska (2012)
Także Mą żywność, którą ci dałem – przednią mąkę, oliwę i miód, którymi cię karmiłem – kładłaś przed nie na wdzięczny zapach. Tak się działo – mówi Pan, WIEKUISTY.

Biblia Tysiąclecia
Nawet i chleb mój, którem ci dał, bułkę i oliwę, i miód, którymem cię karmił, kładłaś przed nie na wonność przyjemną, i było tak, mówi panujący Pan.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Nawet mój chleb, który ci dałem, najlepszą mąkę, oliwę i miód, którymi cię karmiłem, kładłaś przed nimi jako miłą woń. Tak było, mówi Pan BÓG.

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

meat: Ezekiel 16:13, Deuteronomy 32:14-17, Hosea 2:8-13

a sweet savour: Heb. a savour of rest, Genesis 8:21, *marg.

Reciprocal: Numbers 28:2 - for a sweet savour unto me Deuteronomy 32:38 - eat the fat Ezekiel 20:28 - their sweet Ezekiel 23:41 - whereupon

Gill's Notes on the Bible

My meat also which I gave thee,.... Or "my bread" i; a general name for all eatables. The Targum renders it,

"my good things.''

The Jews apply it to the manna, which, they say, descended the same day the molten calf was made, and they set it before it. This interpretation Jarchi and Kimchi make mention of; it includes what follows:

fine flour, and oil, and honey, [wherewith] I fed thee; for the land of Canaan was a land of wheat, of which fine flour was made; and of olives, from whence was the best oil; and a land flowing with milk and honey; and which was given by the Lord, and so he might be said to feed them with them: and instead of glorifying him, and being thankful for them, and using them in the manner they ought,

thou hast even set it before them for a sweet savour; that is, they made a meat offering of their fine flour, oil, and honey, and set it before their idols; to gain their favour and good will; to appease them, and render them propitious; supposing it would be acceptable unto them; all these things were used in meat offerings and sacrifices unto the Lord, excepting honey, and that was forbid; but was in use among the Gentiles; see Leviticus 2:1;

and [thus] it was, saith the Lord God; all this idolatry, ingratitude, and folly, have been committed; it is most notorious, there is no denying it; I, who am the Lord God omniscient, affirm it. The Targum puts it by way of question, and even of astonishment and admiration,

"are not all these things done, saith the Lord God!''

i ולחמי "et panem meum", V. L. Pagninus, Montanus, Starckius.

Barnes' Notes on the Bible

Allusion is here made to some rite like the Roman “Lectisternia,” in which public tables were set forth for feasts in honor of idols.