Read the Bible

¹ Czemu, o Panie, stoisz z daleka, Ukrywasz się w czasach niedoli?² Z powodu pychy bezbożnego trapi się ubogi. Niech uwikłają się w knowaniach, które obmyślili!³ Bo pyszni się bezbożny zachcianką swoją, A chciwiec bluźni, znieważa Pana.⁴ Bezbożny myśli w pysze swojej: Nie będzie dochodził... Nie ma Boga. Oto całe rozumowanie jego.⁵ Zabiegi jego w każdym czasie udają się, Sądy twoje nie obchodzą go, Wszystkimi przeciwnikami gardzi.⁶ Mówi w sercu swoim: Nie zachwieję się, Nigdy nie spotka mnie nieszczęście.⁷ Przekleństwa pełne są usta jego, także fałszu i obłudy, Pod językiem jego jest krzywda i nieprawość.⁸ Czatuje za węgłem zagród, Skrycie zabija niewinnego; Oczy jego wypatrują nieszczęśnika.⁹ Czyha w kryjówce jak lew w gęstwinie, Czyha, aby porwać ubogiego. Porywa ubogiego, zarzucając sieć swoją.¹⁰ Schyla się, przyczaja, I wpadają w szpony jego nieszczęśliwi.¹¹ Mówi w sercu swoim: Zapomniał Bóg, zakrył oblicze swoje... Nigdy nie będzie widział...

¹² Powstań, Panie! Boże, podnieś rękę swoją, Nie zapominaj ubogich!¹³ Dlaczego bezbożny ma urągać Bogu, Mówić w sercu swoim: Nie będziesz dochodził.¹⁴ Ty zaś widzisz, bo patrzysz na trud i utrapienie, Aby to ująć w ręce swoje. Na tobie polega nieszczęśliwy, Tyś pomocą sierocie.¹⁵ Złam ramię bezbożnego i złoczyńcy! Dochodź niegodziwości jego, aby jej nie było!¹⁶ Pan jest królem na wieki wieków; Z ziemi jego znikną poganie.¹⁷ Westchnień biedaków wysłuchujesz, Panie; Utwierdzasz ich serca, nastawiasz uważnie ucha swego,¹⁸ Aby bronić prawa sieroty i uciśnionego, By człowiek z ziemi wzięty nie wzbudzał już postrachu.