1 Samuël 9:9

Gereviseerde Leidse Vertaling

08.1sa.nl.lie.ot.his 009:010 Daarop zeide Saul tot zijn knecht: Uw voorslag is goed. Kom laten wij gaan! En zij gingen naar de stad waar de godsman woonde. Toen zij nu langs den opgang der stad opklommen, troffen zij daar enige meisjes aan die uitgingen om water te putten. Zij vroegen haar: Is de ziener hier? --(9-9) Voorheen placht men in Israel te zeggen, als men de godheid ging raadplegen: Komt, laten wij naar den ziener gaan. Want die tegenwoordig de profeet heet werd voorheen de ziener genoemd. -- Zij antwoordden hun: jawel; de ziener is te vinden; hij is juist in de stad gekomen, omdat het volk heden een offermaal op de hoogte heeft. Zodra gij de stad binnenkomt zult gij hem juist treffen voordat hij opgaat naar de hoogte om te eten. Want het volk eet niet voordat hij gekomen is: eerst nadat hij het offer gezegend heeft gaan de genodigden eten. Gaat dus; want juist nu kunt gij hem vinden. Toen gingen zij op naar de stad. Nauwelijks waren zij midden in de poort gekomen, of daar kwam Samuel hen tegemoet, naar buiten gaande om zich naar de hoogte te begeven. De Heer nu had aan Samuel daags voor de komst van Saul geopenbaard: Morgen om dezen tijd zal ik een man uit de streek van Benjamin tot u zenden; dien moet gij tot vorst over mijn volk Israel zalven, en hij zal mijn volk uit de hand der Filistijnen verlossen; want ik heb de verdrukking van mijn volk gezien, daar zijn geroep tot mij gekomen is. Nauwelijks nu zag Samuel Saul, of de Heer voegde hem toe: Ziedaar den man van wien ik u gesproken heb. Hij zal over mijn volk regeren. En Saul trad in de poort op Samuel toe en zeide: Zeg mij eens, waar is het huis van den ziener? waarop Samuel Saul antwoordde: Ikzelf ben de ziener; ga mij voor naar de hoogte en eet heden met mij. Dan zal ik u morgenochtend laten gaan en u omtrent alwat u ter harte gaat inlichting geven. Wat de ezelinnen betreft die gij nu drie dagen vermist, bekommer u daarover niet; want zij zijn gevonden. En aan wien zal alwat begerenswaard is in Israel ten deel vallen? Aan wien anders dan aan u en uw ganse familie? Hierop antwoordde Saul: Ik ben immers maar een Benjaminiet, uit den kleinsten van Israels stammen, en mijn geslacht is het geringste van al de geslachten van den stam Benjamin! Waarom spreekt gij dan zo tot mij? En Samuel nam Saul en zijn knecht mee, bracht hen in de kamer en gaf hun een plaats aan het hoofd der genodigden, die ten getale van ongeveer dertig waren. Toen zeide Samuel tot den kok: Geef hier het stuk dat ik u gaf, waarvan ik tot u zeide: Houd het bij u! De kok diste toen den schenkel met den vetstaart op en zette ze Saul voor. Toen zeide Samuel tot Saul: Zie, het overgeblevene is u voorgezet; eet het. Want voor deze gelegenheid is het voor u bewaard en onthouden aan de overige gasten. Zo at Saul te dien dage met Samuel. Toen zij van de hoogte naar de stad waren afgedaald, spreidde men voor Saul een bed op het dak en ging hij slapen. En zodra de dageraad aanbrak riep Samuel Saul op het dak toe: Sta op, dat ik u uitgeleide doe! En Saul stond op, en zij gingen met hun beiden naar buiten. Toen zij nu afdalende aan het einde der stad waren gekomen, zeide Samuel tot Saul: Zeg aan den knecht dat hij vooruitga, en blijf gij hier staan, opdat ik u een woords Gods verkondige.

Parallel Translations

Gereviseerde Lutherse Vertaling
Voorheen zeide men in Isral, als men ging om God te vragen: Komt, laat ons gaan tot den ziener, want die nu profeet genoemd wordt, heette eertijds ziener.

Staten Vertaling
(Eertijds zeide een ieder aldus in Israel, als hij ging om God te vragen: Komt en laat ons gaan tot den ziener; want die heden een profeet genoemd wordt, die werd eertijds een ziener genoemd.)

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

inquire: Genesis 25:22, Judges 1:1

a Seer: 2 Samuel 24:11, 2 Kings 17:13, 1 Chronicles 26:28, 1 Chronicles 29:29, 2 Chronicles 16:7, 2 Chronicles 16:10, Isaiah 29:10, Isaiah 30:10, Amos 7:12

Reciprocal: Genesis 15:1 - in 2 Samuel 15:27 - a seer 1 Kings 22:17 - I saw 1 Chronicles 9:22 - Samuel 1 Chronicles 21:9 - Gad 1 Chronicles 25:5 - the king's seer 2 Chronicles 19:2 - the seer 2 Chronicles 33:18 - the seers 2 Chronicles 34:21 - inquire Jeremiah 24:3 - What Micah 3:7 - the seers 1 Corinthians 12:17 - General

Gill's Notes on the Bible

Before time in Israel, when a man went to inquire of God,.... To ask doctrine of him, as the Targum, to be taught by him, to have his mind and will in any affair of moment and importance; which was usually done by applying to some man of God, eminent for grace and piety, and a spirit of prophecy:

thus he spake, come, and let us go to the seer; a man used to say to his friend, when he wanted some instruction or direction, let us go together to such an one, the seer, and ask counsel of him what is proper to be done in such an affair:

for he that is now [called] a prophet was before called a seer; for though these names are used freely of the same persons, both before and after this time; yet now the more common appellation which obtained was that of a prophet; custom, and the use of language, varied at different times, though the same was meant by the one and the other; such men were called seers, because of the vision of prophecy, because they saw or foresaw things to come; and they were called prophets, because they foretold what they saw, or delivered out their predictions by word of mouth. This verse is put in a parenthesis, and is commonly supposed to be the words of the writer of this book: hence some draw an argument against Samuel being the writer of it, as Abarbinel does, who concludes from hence that it was written by Jeremiah, or some other person long after Samuel, or that this verse was added by Ezra; but as this book might be written by Samuel in the latter part of his life, he might with propriety observe this, that in his younger time, and quite down to the anointing of Saul king, both when there was no open vision, and afterwards when there was scarce any that had it but himself, he was used to be called the seer; but in his latter days, when there were many that had the vision of prophecy, and there were schools set up, it was more common to call them prophets; though perhaps these are the words of Saul's servant, spoken to encourage Saul to go to the man of God, and inquire of him, since in former times, as he could remember, being perhaps an old servant, or he had heard his parents so say, that such men used to be called seers, because they saw what others did not, and declared and made others to see what they did; and therefore there was a probability that this man of God, who was a seer, might show them the way they should go to find the asses.

Barnes' Notes on the Bible

This is manifestly a gloss inserted in the older narrative by the later editor of the sacred text, to explain the use of the term in 1 Samuel 9:11, 1 Samuel 9:18-19. It is one among many instances which prove how the very letter of the contemporary narratives was preserved by those who in later times compiled the histories. We cannot say exactly when the term “seer” became obsolete. See the marginal references.

Clarke's Notes on the Bible

Verse 1 Samuel 9:9. Beforetime in Israel — This passage could not have been a part of this book originally: but we have already conjectured that Samuel, or some contemporary author, wrote the memoranda, out of which a later author compiled this book. This hypothesis, sufficiently reasonable in itself, solves all difficulties of this kind.

Was beforetime called a seer. — The word seer, ראה roeh, occurs for the first time in this place; it literally signifies a person who SEES; particularly preternatural sights. A seer and a prophet were the same in most cases; only with this difference, the seer was always a prophet, but the prophet was not always a seer. A seer seems to imply one who frequently met with, and saw, some symbolical representation of God. The term prophet was used a long time before this; Abraham is called a prophet, Genesis 20:7, and the term frequently occurs in the law. Besides, the word seer does not occur before this time; but often occurs afterwards down through the prophets, for more than three hundred years. See Amos 7:12; Micah 3:7.

All prophets, false and true, profess to see God; see the case of Balaam, Numbers 24:4; Numbers 24:16, and Jeremiah 14:14. All diviners, in their enthusiastic flights, boasted that they had those things exhibited to their sight which should come to pass. There is a remarkable account in Virgil which may serve as a specimen of the whole; the Sibyl professes to be a seer: -

________________ Bella, horrida bella,

Et Tyberim molto spumantem sanguine CERNO.

AEN. lib. vi., ver. 86.

Wars, horrid wars, I VIEW; a field of blood;

And Tyber rolling with a purple flood.

I think the 9th verse comes more naturally in after the 11th. 1 Samuel 9:9; 1 Samuel 9:11