I Księga Królewska 22:3

Biblia Brzeska

Tedy rzekł król izraelski ku służebnikom swoim: Wiecież, iż Ramot Galaadzkie jest nasze, a my nie wiem przecz folgujemy, iż go nie odejmiemy z rąk króla syryjskiego.

Parallel Translations

Biblia Gdańska (1632)
Tedy rzekł król Izraelski do sług swoich: Nie wiecież, iż nasze jest Ramot Galaad? A my zaniedbywamy odebrać go z ręki króla Syryjskiego.

Nowe Przymierze Zaremba
i wtedy król Izraela powiedział do swoich podwładnych: Czy wiecie, że Ramot Gileadzkie należy właściwie do nas? Ale my zwlekamy z odebraniem go królowi Aramu.

Nowa Biblia Gdańska (2012)
Zaś król israelski powiedział do swoich sług: Przecież wiecie, że do nas należy Ramot w Gileadzie; my jednak się ociągamy, by je odebrać z mocy króla aramejskiego.

Biblia Tysiąclecia
Tedy rzekł król Izraelski do sług swoich: Nie wiecież, iż nasze jest Ramot Galaad? A my zaniedbywamy odebrać go z ręki króla Syryjskiego.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Wtedy król Izraela powiedział do swoich sług: Czy wiecie, że Ramot-Gilead należy do nas? A my zwlekamy z odebraniem go z ręki króla Syrii.

Biblia Warszawska
Toteż król izraelski rzekł do swoich dworzan: Czy wiecie, że do nas należy Ramot Gileadzkie? My jednak zwlekamy z odebraniem go z ręki króla aramejskiego.

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

Ramoth: 1 Kings 4:13, Deuteronomy 4:43, Joshua 20:8

still: Heb. silent from taking it, Judges 16:2, 2 Samuel 19:10, *marg.

Reciprocal: Joshua 13:26 - Ramathmizpeh Joshua 21:38 - Ramoth 2 Kings 5:5 - and took 2 Kings 8:28 - Ramothgilead 2 Kings 9:14 - kept Ramothgilead 1 Chronicles 6:80 - Ramoth 2 Chronicles 22:5 - Ramothgilead Jeremiah 21:2 - Inquire Jeremiah 25:3 - thirteenth

Gill's Notes on the Bible

(And the king of Israel said unto his servants,.... His nobles, those of his privy council, his ministers of state; or "had said" n, some little time before Jehoshaphat came:

know ye that Ramoth in Gilead is ours a city of refuge beyond Jordan, in the tribe of Gad, and so of course must belong to the kingdom of Israel, of which see Joshua 20:8

and we be still, and take it not out of the hand of the king of Syria?) neither demand it, nor take any measures to oblige him to deliver it up; representing it as a great omission, and as a piece of negligence and slothfulness, or cowardice.

n ויאמר "et dixerat", Junius & Tremellius.

Barnes' Notes on the Bible

By the terms of Ahab’s covenant with Ben-hadad, Ramoth in Gilead ought, long ere this, to have been restored 1 Kings 20:34. Hence, the claim “is ours,” i. e., “it belongs to us of right though the Syrians still hold possession of it.”