I Księga Królewska 22:4

Biblia Brzeska

Potym rzekł do Jozafata: Pociągniesz ze mną na wojnę przeciw Ramot Galaadzkiemu? A on mu odpowiedział: Ja przestawam z tobą, a lud mój niechaj będzie, jako lud twój i konie moje, jako konie twoje.

Parallel Translations

Biblia Gdańska (1632)
Przetoż rzekł do Jozafata: Pociągnieszże ze mną na wojnę przeciwko Ramot Galaad? I rzekł Jozafat do króla Izraelskiego: Jakom ja, tak i ty; jako lud mój, tak lud twój; jako konie moje, tak konie twoje.

Nowe Przymierze Zaremba
Zapytał przy tym Jehoszafata: Czy wyruszyłbyś ze mną na wojnę o Ramot Gileadzkie? A Jehoszafat odpowiedział królowi Izraela: Postąpię tak, jak ty, mój lud postąpi jak twój, a moje konie - jak twoje.

Nowa Biblia Gdańska (2012)
Potem powiedział do Jozafata: Czy wyruszysz ze mną na wojnę do Ramot w Gileadzie? A Jozafat odpowiedział królowi israelskiemu: Rozporządzaj mną – jak sobą, a mym ludem – jak twoim ludem, oraz moimi końmi – jak twymi końmi.

Biblia Tysiąclecia
Przetoż rzekł do Jozafata: Pociągnieszże ze mną na wojnę przeciwko Ramot Galaad? I rzekł Jozafat do króla Izraelskiego: Jakom ja, tak i ty; jako lud mój, tak lud twój; jako konie moje, tak konie twoje.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Zapytał więc Jehoszafata: Czy wyruszysz ze mną na wojnę do Ramot-Gilead? Jehoszafat odpowiedział królowi Izraela: Ja tak, jak i ty, mój lud tak, jak i twój lud, moje konie, jak i twoje konie.

Biblia Warszawska
Rzekł też do Jehoszafata: Czy ruszysz ze mną na wojnę pod Ramot Gileadzkie? Jehoszafat zaś odpowiedział królowi izraelskiemu: Ja zrobię tak jak ty, mój lud jak twój lud, a konie moje jak twoje konie.

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

Wilt thou go: 2 Kings 3:7, 2 Chronicles 18:3

I am as thou: 2 Chronicles 19:2, Psalms 139:21, Psalms 139:22, Proverbs 13:20, 1 Corinthians 15:33, 2 Corinthians 6:16, 2 Corinthians 6:17, Ephesians 5:11, 2 John 1:11, Revelation 2:26

Reciprocal: Deuteronomy 4:43 - Ramoth Joshua 20:8 - Ramoth 2 Kings 8:28 - he went 2 Kings 9:1 - Ramothgilead 2 Chronicles 18:2 - persuaded Galatians 4:12 - be

Gill's Notes on the Bible

Ver. 4 And he said unto Jehoshaphat, wilt thou go with me to battle to Ramothgilead?.... This affair being lately canvassed at the council board, and very much on Ahab's mind, he puts this question to Jehoshaphat, his visitor, relation, and ally; wisely considering that his own forces were small, and that to have such an auxiliary might be of great advantage to him:

and Jehoshaphat said to the king of Israel, I am as thou art, my people as thy people, my horses as thy horses; meaning, that he and his soldiers, foot and horse, were at his service.

Barnes' Notes on the Bible

Ahab, well aware of the military strength of Syria, and feeling that he cannot now expect divine aid 1 Kings 20:42; 1 Kings 21:21, asks the aid of Jehoshaphat, whose military resources were very great 2 Chronicles 17:12-19. Jehoshaphat’s answer is one of complete acquiescence, without reserve of any kind (compare 2 Chronicles 18:3). Jehoshaphat was afterward rebuked for thus consenting to “help the ungodly” 2 Chronicles 19:2. He probably acted not merely from complaisance, but from a belief that the interests of his own kingdom would be advanced by the step which he agreed to take. The power of Syria was at this time very menacing.

Clarke's Notes on the Bible

Verse 1 Kings 22:4. Wilt thou go with me — We find that there was a good understanding between Jehoshaphat and Ahab, which no doubt was the consequence of a matrimonial alliance between the son of the former, Jehoram, and the daughter of the latter, Athaliah; see 2 Chronicles 18:1; 2 Kings 8:18. This coalition did not please God, and Jehoshaphat is severely reproved for it by Jehu the seer, 2 Chronicles 19:1-3.