Lectionary Calendar
Thursday, October 31st, 2024
the Week of Proper 25 / Ordinary 30
Attention!
StudyLight.org has pledged to help build churches in Uganda. Help us with that pledge and support pastors in the heart of Africa.
Click here to join the effort!

Read the Bible

Biblia Brzeska

Ewangelia Jana 5

1 Był potym dzień święty żydowski i szedł Jezus do Jeruzalem.2 A była w Jeruzalem w rynku gdzie owce przedawano sadzawka, którą po żydowsku zwano Betezda, mająca pięcioro podsienie.3 W których leżało barzo wiele niemocnych, slepych, chromych, wyschłych, którzy czekali poruszenia wody.4 Abowiem anioł zstępował pewnego czasu w sadzawkę i poruszał wodę. A tak ten, który napirwej wstąpił po wzruszeniu wody, stawał się zdrowym od każdej niemocy, w którejby jedno był zadzierżan.5 I był tam niektóry od trzechdziesiąt i ośmi lat niemocą złożony.6 Tego gdy Jezus ujzrał leżącego, a poznał, że przez długi czas był niemocen rzekł do niego: A chceszże być zdrów?7 Tedy mu on chory odpowiedział: Panie! Nie mam żadnego, który by mię włożył do sadzawki, gdy bywa poruszona woda; owszem niż ja przyjdę, już drugi wnidzie przede mną.8 I rzekł mu Jezus: Wstań a weźmi łoże twe i chodź.9 I natychmiast się zdrowym stał on człowiek, a wziąwszy łoże swoje chodził, choćże był szabat dnia onego.10 Tedy Żydowie mówili onemu, który był uzdrowion: Nie godzić się tobie łoża nosić.11 Ale im on odpowiedział: Ten, który mię zdrowym uczynił, tenże mi rzekł: Weźmi łoże twe, a chodź.12 I pytali go: Któryż jest ten, coć powiedział: Weźmi łoże twe, a chodź?13 Lecz ten, co był uzdrowion, nie wiedział, kto to był; abowiem Jezus uszedł był z onego zgromadzenia, które na onym miejscu było.14 Potym go Jezus znalazł w kościele i rzekł mu: Oto żeś się zstał zdrowym, nie grzeszże więcej, aby cię potym co gorszego nie potkało.15 A tak on odszedszy, oznajmił Żydom, iż to był Jezus, który go ku zdrowiu przywrócił.16 A dlategoż Żydowie prześladowali Jezusa i szukali tego, jakoby go zamordowali, że to uczynił w szabat.

17 Ale im Jezus tę dał odpowiedź: Ociec mój jeszczeć aż potąd pracuje i ja pracuję.18 I dlategoż jeszcze tym więcej szukali Żydowie, jakoby go zamordowali, nie tylko, iż gwałcił szabat, ale też i Boga powiedał być Ojcem swoim, czyniąc się równym Bogu.19 Tedy Jezus odpowiedziawszy im rzekł: Zaprawdę, zaprawdę wam powiedam, nie możeć Syn sam od siebie sprawować, aż ujzry Ojca sprawującego. Abowiem to, co on kolwiek czyni, toż też także i Syn czyni.20 Bóg Ociec miłuje Syna i wszytko mu ukazał, co sam czyni i jeszcze mu więtsze sprawy okaże, abyście się wy dziwowali.21 Abowiem jako Ociec wzbudza umarłe i ożywia, tak i Syn, które chce, ożywia.22 Gdyż Ociec nikogo nie sądzi, lecz wszytek sąd dał Synowi.23 Aby wszyscy cześć dawali Synowi, jako cześć dawają Ojcu. Ktoć nie czci Syna, nie czcić i Ojca, który go posłał.24 Zaprawdę, zaprawdę wam powiedam: Kto słowa mego słucha, a wierzy onemu, który mię posłał, ma żywot wieczny, ani przyjdzie w potępienie, owszem przeszedł z śmierci do żywota.25 Zaprawdę, zaprawdę wam powiedam: Żeć przyjdzie czas i teraz jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a którzy usłyszą, żyć będą.26 Abowiemci jako Ociec ma żywot sam w sobie, tak dał i Synowi mieć żywot w samym sobie.27 I podał mu też zwirzchność czynić sąd, ile jest Syn człowieczy.28 Nie dziwujcież się temu; boć przyjdzie godzina, w którą wszyscy, co są w grobiech, usłyszą głos jego:29 I wynidą ci, którzy dobrze czynili, na powstanie żywota; a którzy źle czynili, na powstanie potępienia.30 Nie mogęć ja sam od siebie nic czynić i jako słyszę sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy, gdyż nie szukam wolej mojej, jedno wolej tego, który mię posłał, Ojca.

31 Jesliżeć ja sam o sobie świadectwo dawam, świadectwo moje nie jestci słuszne.32 Inszyć jest, co o mnie świadectwo dawa i wiem, że prawdziwe jest świadectwo, które świadczy o mnie.33 Wyście słali do Jana, a on dał świadectwo prawdziwe.34 Jać od człowieka świadectwa nie biorę, ale to mówię, byście wy byli wybawieni.35 Onci był świecą gorającą i świecącą, a wyście się chcieli do czasu poradować w światłości jego.36 Aleć ja mam świadectwo więtsze niżli Jan, abowiem sprawy, które mi Ociec dał, abych je odprawował, tyż samy sprawy, które ja czynię, dawają o mnie świadectwo, iż mię Ociec posłał.37 A ten Ociec, który mię posłał, onżeć świadczył o mnie i nie słyszeliście nigdy głosu jego, aniście osoby jego widzieli.38 I słowa jego nie macie w sobie mieszkającego, abowiem temu, którego on posłał, wy nie wierzycie.39 Dowiedujcież się Pism, boć się wam zda, że wy w nich żywot wieczny macie, a onyć są, które dawają świadectwo o mnie.40 A wżdy do mnie przydź nie chcecie, abyście mieli żywot.41 Chwałyć od ludzi nie biorę.42 Ale znam, że wy miłości Bożej nie macie w sobie.43 Jaciem przyszedł imieniem Ojca mego, a nie przyjmujecie mię. A jesliżby przyszedł iny swym imieniem, tedy go przyjmiecie.44 Jakoż wy możecie wierzyć, gdy jedni chwałę od drugich bierzecie a chwały, która od samego Boga pochodzi, nie szukacie?45 Nie mnimajcież, abychci ja was winować miał u Ojca; jestci, który was obwinia, Mojżesz, w którym wy nadzieję macie.46 Bo jeslibyście wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i mnie; gdyż on o mnie pisał.47 Lecz gdy jego Pismom nie wierzycie, jakoż słowu memu wierzyć będziecie?

 
adsfree-icon
Ads FreeProfile