Księga Jeremiasza 38:20

Biblia Gdańska

I rzekł Jeremijasz: Nie wydadzą, słuchaj proszę głosu Pańskiego, któryć ja opowiadam, a będzieć dobrze, i żyć będzie dusza twoja;

Parallel Translations

Biblia Brzeska (1563)
I odpowiedział Jeremiasz: Nie podadząć. Słuchaj proszę cię głosu Pańskiego, którem mówię ku tobie, a będzie dobrze tobie i dusza twoja żyć będzie.

Nowe Przymierze Zaremba
Nie wydadzą - zapewnił Jeremiasz. - Posłuchaj, proszę, głosu PANA w tym, co do ciebie mówię. Wówczas poszczęści ci się i będziesz żył!

Nowa Biblia Gdańska (2012)
Odpowiedział Jeremjasz: Nie wydadzą! Chciej usłuchać głosu WIEKUISTEGO w tym, o czym do ciebie mówię, a będzie ci dobrze oraz zostanie zachowaną twoja dusza!

Biblia Tysiąclecia
I rzekł Jeremijasz: Nie wydadzą, słuchaj proszę głosu Pańskiego, któryć ja opowiadam, a będzieć dobrze, i żyć będzie dusza twoja;

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Jeremiasz odpowiedział: Nie wydadzą cię. Posłuchaj, proszę, głosu PANA, który ci przekazuję, a dobrze ci się powiedzie i twoja dusza będzie żyć.

Biblia Warszawska
Na to rzekł Jeremiasz: Nie wydadzą. Zechciej usłuchać głosu Pana w tym, co mówię do ciebie, aby ci się dobrze powiodło i twoje życie zostało zachowane!

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

Obey: Jeremiah 26:13, 2 Chronicles 20:20, Daniel 4:27, Acts 26:29, 2 Corinthians 5:11, 2 Corinthians 5:20, 2 Corinthians 6:1, Philemon 1:8-10, James 1:22

and thy: Isaiah 55:3

Reciprocal: Jeremiah 15:19 - let them Jeremiah 27:13 - Why Ephesians 4:1 - beseech

Gill's Notes on the Bible

But Jeremiah said, they shall not deliver [thee],.... To take off the above excuse, or remove that objection, the prophet assures the king that the Chaldeans would never deliver him into the hands of the Jews; he might depend upon it, it would never be done:

obey, I beseech thee, the voice of the Lord, which I speak unto thee; the counsel he had given him, to surrender to the Chaldeans, was not from himself, but from the Lord: and though he had no express order to give it at that time, yet it was what was agreeable to the will of God, and what he had exhorted the people to in the beginning of this chapter; and therefore, since it came from the Lord, as it ought to be attended to, so he might be assured of the divine protection, should he act according to it:

so it shall be well with thee, and thy soul shall live; that is, it would not only be much better with him than he feared, but than it would be with him should he obstinately stand out to the last; he should have more respect and honour from the king of Babylon; and not only have his life spared, but enjoy more of the comforts of life; particularly the sight of his eyes, which he lost when taken.