Księga Estery 4:11

Nowe Przymierze Zaremba

Wszyscy poddani króla i wszyscy mieszkańcy prowincji królewskich wiedzą, że każdy mężczyzna lub kobieta, którzy wejdą do króla na dziedziniec wewnętrzny bez wcześniejszego wezwania, podlegają jednemu wyrokowi - śmierci; chyba że król wyciągnie ku takiej osobie swoje złote berło na znak ułaskawienia. Ja zaś już od trzydziestu dni nie zostałam wezwana na spotkanie z królem.

Parallel Translations

Biblia Brzeska (1563)
Wszyscy służebnicy królewscy i wszytek lud w ziemiach królewskich wiedzą o tym, iż kto by kolwiek, chocia mąż, chocia niewiasta, wszedł do króla do sieni wewnętrznej, a nie byłby wezwan, iż o nim jest dekret, aby zarazem był zabit, a tylko ten ma żyw ostać, na którego król ściągnie swe sceptrum złote. A jam już w tych trzechdziesiąt dni nie jest wezwana, abych szła do króla.

Biblia Gdańska (1632)
Wszyscy słudzy królewscy, i lud krain królewskich wiedzą, że ktobykolwiek (mąż albo biała głowa) wszedł do króla do sieni wnętrznej, nie będąc wezwany, to prawo o nim jest, aby był zabity, oprócz na kogoby wyciągnął król sceptr złoty, ten żyw z ostanie. Alem ja nie była wezwana, abym weszła do króla, już przez trzydzieści dni.

Nowa Biblia Gdańska (2012)
Wszystkim sługom królewskim oraz ludom królewskich dzielnic wiadomo, że dla każdego czy to mężczyzny, czy kobiety który wejdzie do króla, do wewnętrznego dziedzińca nie będąc wezwanym, istnieje jedno tylko prawo by poniósł śmierć. Z wyjątkiem tego, do którego król wyciągnie złote berło, aby zachował życie. Ale ja już od trzydziestu dni nie zostałam wezwana, by wejść do króla.

Biblia Tysiąclecia
Wszyscy słudzy królewscy, i lud krain królewskich wiedzą, że ktobykolwiek (mąż albo biała głowa) wszedł do króla do sieni wnętrznej, nie będąc wezwany, to prawo o nim jest, aby był zabity, oprócz na kogoby wyciągnął król sceptr złoty, ten żyw z ostanie. Alem ja nie była wezwana, abym weszła do króla, już przez trzydzieści dni.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Wszyscy słudzy króla oraz lud z prowincji królewskich wiedzą, że ktokolwiek – mężczyzna lub kobieta – wejdzie do króla na dziedziniec wewnętrzny, nie będąc wezwany, podlega tylko jednemu prawu – ma zostać zabity, z wyjątkiem tego, nad którym król wyciągnie złote berło, ten zostanie przy życiu. Ale mnie nie wezwano, aby wejść do króla, już od trzydziestu dni.

Biblia Warszawska
Wszyscy dworzanie królewscy i ludzie z prowincji królewskich wiedzą o tym, iż każdego mężczyzny czy kobiety, którzy bez wezwania wejdą do króla na dziedziniec wewnętrzny, dotyczy jednakowe prawo: mają być zabici, jednak z wyjątkiem tego, ku któremu król wyciągnie złote berło. Ten zostanie przy życiu; ja zaś już od trzydziestu dni nie zostałam wezwana, aby przyjść do króla.

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

shall come: Herodotus informs us, that ever since the reign of Deioces, king of Media, for the security of the king's person, it was enacted that no one should be admitted into his presence; but that if any one had business with him, he should transact it through the medium of his ministers.

the inner court: Esther 5:1

one law: Daniel 2:9

the king shall: Esther 5:2, Esther 8:4

the golden sceptre: That the kings of Persia carried a golden sceptre, we have the following proof in Xenophon: פי ןץ פןהו פן קסץףןץם ףךחנפסןם פן לחם גבףיכויבם היבףשזןם וףפים, בככ ןי ניףפןי ציכןי ףךחנפסןם גבףיכוץףים בכחטוףפבפןם ךבי בףצבכוףפבפןם. "It is not (said Cyrus to his son Cambyses) the golden sceptre that saves the kingdom; but faithful friends are the truest and best sceptre of the kingdom."

but I: Esther 1:19, Esther 2:14, 1 Peter 3:7

Reciprocal: Genesis 18:30 - General 1 Chronicles 21:13 - I am in Nehemiah 2:20 - memorial Esther 6:4 - the outward Job 31:34 - that I Mark 8:35 - will save

Gill's Notes on the Bible

All the king's servants and the people of the king's provinces do know,.... Not only the princes and courtiers, but all the king's subjects, the meanest of them; there is scarce a person throughout the whole empire, to whom the following law is not known; this is said, to show how notorious it was:

that whosoever, whether man or woman, shall come unto the king into the inner court, who is not called, there is one law of his to put him to death; according to the former Targum, Human got this law to be made now, to prevent any application to the king about this affair; but then it would not have been so universally known as before declared; and it appears that there was such a law among the Medes, made by Dejoces, that none should go into the king's presence, but all should be done by messengers b; and this was altered among the Persians, for the seven princes that slew Smerdis made an agreement, that whoever of them was chosen king, the rest should have the liberty of going unto him when they pleased, without a messenger to introduce them c; it seems by this account it was death to go into the inner parlour, where the king usually was, without leave, or being called; this was made both for the king's safety, and for awe and reverence of his majesty, and to prevent any insinuations into him by ill-designing persons:

except such to whom the king shall hold out the golden sceptre, that he may live; which, whether he would or not, was very precarious; so that a person ran a great risk to go in uncalled:

but I have not been called to go in unto the king these thirty days; which looked as if the king had not that fond affection for her he formerly had; and therefore there was greater danger in going in to him uncalled, and the less hope of success.

b Herodot. Clio, sive, l. 1. c. 99. c Herodot. Thalia, sive, l. 3. c. 84.

Barnes' Notes on the Bible

The golden scepter - In all the numerous representations of Persian kings at Persepolis the monarch holds a long tapering staff (probably the scepter of Esther) in his right hand. It was death to intrude on the privacy of the Persian king uninvited.

Clarke's Notes on the Bible

Verse 11. Into the inner court — We have already seen that the Persian sovereigns affected the highest degree of majesty, even to the assuming of Divine honours. No man nor woman dared to appear unveiled before them, without hazarding their lives; into the inner chamber of the harem no person ever entered but the king, and the woman he had chosen to call thither. None even of his courtiers or ministers dared to appear there; nor the most beloved of his concubines, except led thither by himself, or ordered to come to him. Here was Esther's difficulty; and that difficulty was now increased by the circumstance of her not having been sent for to the king's bed for thirty days. In the last verse of the preceding chapter we find that the king and Haman sat down to drink. It is very likely that this wicked man had endeavoured to draw the king's attention from the queen, that his affection might be lessened, as he must have known something of the relationship between her and Mordecai; and consequently viewed her as a person who, in all probability, might stand much in the way of the accomplishment of his designs. I cannot but think that he had been the cause why Esther had not seen the king for thirty days.