Księga Powtórzonego Prawa 16:11

Biblia Warszawska

W miejscu, które wybierze Pan, twój Bóg, na mieszkanie dla swego imienia, będziesz się weselił przed Panem, Bogiem twoim, ty i twój syn, i twoja córka, i twój sługa, i twoja służebnica oraz Lewita, który mieszka w twoich bramach, i obcy przybysz, i sierota, i wdowa, którzy są pośród was.

Parallel Translations

Biblia Brzeska (1563)
A będziesz się weselił przed Panem, Bogiem twoim, społu z synem twem, z córką twą, z sługą, z służebnicą i z Lewitą twoim, z przychodniem, z sierotą i z wdową, którzy mieszkają z tobą na onym miejscu, które sobie obierze Pan, Bóg twój, ku mieszkaniu imieniowi swemu.

Biblia Gdańska (1632)
A będziesz się weselił przed Panem, Bogiem twoim, ty i syn twój, i córka twoja, i sługa twój, i służebnica twoja, i Lewita, który jest w bramach twoich, i przychodzień, i sierota, i wdowa, którzy będą w pośrodku ciebie, na miejscu, które obierze Pan, Bóg twój, aby tam mieszkało imię jego.

Nowe Przymierze Zaremba
I będziesz się weselił przed PANEM, twoim Bogiem, w tym miejscu, które wybierze PAN, twój Bóg, by zamieszkało w nim Jego imię. Będziesz się weselił zarówno ty, jak i twój syn i córka, twój sługa i służąca, Lewita, który zamieszka w obrębie twoich bram, oraz cudzoziemiec, sierota i wdowa, którzy znajdą się pośród was.

Nowa Biblia Gdańska (2012)
Na tym miejscu, które wybierze WIEKUISTY, twój Bóg, by tam ustanowić Swoje Imię, będziesz się weselił przed WIEKUISTYM, twoim Bogiem ty, twój syn, twoja córka, twój sługa, twoja służebnica i Lewita, który jest w twoich bramach; cudzoziemiec, sierota i wdowa, która jest pośród ciebie.

Biblia Tysiąclecia
A będziesz się weselił przed Panem, Bogiem twoim, ty i syn twój, i córka twoja, i sługa twój, i służebnica twoja, i Lewita, który jest w bramach twoich, i przychodzień, i sierota, i wdowa, którzy będą w pośrodku ciebie, na miejscu, które obierze Pan, Bóg twój, aby tam mieszkało imię jego.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
A w miejscu, które PAN, twój Bóg, wybierze na mieszkanie dla swego imienia, będziesz się radował przed PANEM, swoim Bogiem, ty, twój syn i twoja córka, twój sługa i twoja służąca, Lewita, który jest w twoich bramach, przybysz, sierota i wdowa, którzy będą wśród was.

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

Deuteronomy 16:14, Deuteronomy 12:7, Deuteronomy 12:12, Deuteronomy 12:18, Isaiah 64:5, Isaiah 66:10-14, Habakkuk 3:18, Romans 5:11, 2 Corinthians 1:24, Philippians 4:4

Reciprocal: Exodus 12:14 - a feast Exodus 20:10 - thy stranger Exodus 20:24 - in all places Leviticus 23:21 - proclaim Leviticus 23:22 - General Deuteronomy 12:21 - to put Deuteronomy 14:29 - the stranger Deuteronomy 15:19 - thou shalt do Deuteronomy 26:11 - rejoice Deuteronomy 26:14 - eaten Deuteronomy 27:7 - rejoice Deuteronomy 28:47 - General 1 Samuel 1:4 - offered 1 Kings 8:66 - joyful 1 Kings 9:3 - to put 1 Chronicles 15:25 - with joy 1 Chronicles 29:9 - they offered 2 Chronicles 7:10 - glad 2 Chronicles 7:16 - have I chosen Nehemiah 8:9 - mourn not Nehemiah 12:27 - gladness Esther 9:19 - gladness Job 29:13 - I caused Psalms 19:8 - rejoicing Psalms 42:4 - with the voice Psalms 100:2 - Serve Psalms 146:9 - preserveth Isaiah 62:9 - shall eat Luke 14:13 - call Acts 2:46 - did Romans 12:8 - with diligence Philippians 3:1 - rejoice 1 Thessalonians 3:9 - before 1 Timothy 5:3 - widows

Gill's Notes on the Bible

And thou shalt rejoice before the Lord thy God,.... Make a liberal feast, and keep it cheerfully, in the presence of God, in the place where he resides, thankfully acknowledging all his mercies and favours:

thou, and thy son, and thy manservant, and thy maidservant, and the Levite that is within thy gates; that dwelt in the same city, who were all to come with him to Jerusalem at this feast, and to partake of it with him:

and the stranger, and the fatherless, and the widow, that are among you, in the place which the Lord thy God hath chosen to place his name there; who should be at Jerusalem at this time.

Barnes' Notes on the Bible

Feast of Weeks; and Deuteronomy 16:13-17, Feast of Tabernacles. Nothing is here added to the rules given in Leviticus and Numbers except the clauses so often recurring in Deuteronomy and so characteristic of it, which restrict the public celebration of the festivals to the sanctuary, and enjoin that the enjoyments of them should be extended to the Levites, widows, orphans, etc.

Clarke's Notes on the Bible

Verse Deuteronomy 16:11. Thou shalt rejoice — The offerings of the Israelites were to be eaten with festivity, communicated to their friends with liberality, and bestowed on the poor with great generosity, that they might partake with them in these repasts with joy before the Lord. To answer these views it was necessary to eat the flesh while it was fresh, as in that climate putrefaction soon took place; therefore they were commanded to let nothing remain until the morning, Deuteronomy 16:4. This consideration is sufficient to account for the command here, without having recourse to those moral and evangelical reasons that are assigned by the learned and devout Mr. Ainsworth for the command. How beneficent and cheerful is the design of this institution! - Harmer, vol. i., p. 396.