Księga Ezechiela 12:19

Biblia Warszawska

I mów do ludu pospolitego: Tak mówi Wszechmocny Pan do mieszkańców Jeruzalemu w ziemi izraelskiej: Swój chleb będą jeść w strachu i swoją wodę będą pić w trwodze, gdyż ich kraj opustoszeje i będzie bez swoich dostatków z powodu bezprawia wszystkich jego mieszkańców.

Parallel Translations

Biblia Brzeska (1563)
Potym rzeczesz do ludu ziemie: Pan Bóg tak mówi nad mieszkającymi w Jeruzalem i nad ziemią izraelską: Jeść będą chleb swój w struchleniu, a pić będą wodę w spustoszeniu, bo spustoszeje ziemia od wszytkiego, co w niej jest, dla gwałtu wszytkich, co mieszkają w niej.

Biblia Gdańska (1632)
A rzecz do ludu tej ziemi: Tak mówi panujący Pan o tych, którzy mieszkają w Jeruzalemie, o ziemi Izraelskiej: Chleb swój z smutkiem jeść, a wodę swą z trwogą pić będą, aby była ziemia jego złupiona z dostatków swoich dla bezprawia wszystkich mieszkających w niej;

Nowe Przymierze Zaremba
I mów do ludzi z waszej ziemi: Tak mówi Wszechmocny PAN o mieszkańcach Jerozolimy i ziemi Izraela: Swój chleb będą jeść z niepokojem, a wodę pić w trwodze, bo utracą wszystko, co mają! Ich ziemia będzie świecić pustkami z powodu przemocy, której dopuszczają się wszyscy jej mieszkańcy.

Nowa Biblia Gdańska (2012)
Oświadczysz ludowi tej ziemi: Tak mówi Pan, WIEKUISTY, o mieszkańcach Jeruszalaim w israelskim kraju: Swój chleb będą spożywać w strapieniu, a swoją wodę w przerażeniu; ich ziemia opustoszejeze swych dostatków, z powodu bezprawia wszystkich w niej zamieszkałych.

Biblia Tysiąclecia
A rzecz do ludu tej ziemi: Tak mówi panujący Pan o tych, którzy mieszkają w Jeruzalemie, o ziemi Izraelskiej: Chleb swój z smutkiem jeść, a wodę swą z trwogą pić będą, aby była ziemia jego złupiona z dostatków swoich dla bezprawia wszystkich mieszkających w niej;

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
I powiedz do ludu tej ziemi: Tak mówi Pan BÓG o mieszkańcach Jerozolimy, o ziemi Izraela: Będą jeść swój chleb w smutku i będą pić swą wodę w trwodze, aby ich ziemia była ograbiona ze swoich dostatków z powodu bezprawia wszystkich jej mieszkańców;

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

with carefulness: 1 Kings 17:10-12

that her: Ezekiel 6:6, Ezekiel 6:7, Ezekiel 6:14, Ezekiel 36:3, Isaiah 6:11, Jeremiah 4:27, Jeremiah 9:10, Jeremiah 9:11, Jeremiah 10:22, Jeremiah 18:16, Jeremiah 32:28, Jeremiah 33:10, Jeremiah 33:12, Micah 7:13, Zechariah 7:14

all that is therein: Heb. the fulness thereof, Psalms 24:1, 1 Corinthians 10:26, 1 Corinthians 10:28

because: Ezekiel 7:23, Genesis 6:11-13, Psalms 107:34, Jeremiah 6:7, Micah 3:10-12

Reciprocal: Deuteronomy 28:51 - which also Deuteronomy 28:65 - the Lord 1 Kings 17:12 - that we may eat it Job 6:7 - as my sorrowful meat Lamentations 5:9 - General Ezekiel 4:16 - eat Ezekiel 19:7 - the fulness

Gill's Notes on the Bible

And say unto the people of the land,.... Of Chaldea, where the prophet now was; not the natives of the land, but the Israelites, who were captives in it; who were ready to murmur and repine at their own case, as miserable; and at that of the Jews at Jerusalem, as happy; and therefore they are taught by this sign, as well as by the following prophecy, that they were mistaken:

thus saith the Lord God of the inhabitants of Jerusalem; or to them, or "concerning" them y; whom the captives in Chaldea thought lived so happily, and would continue so:

[and] of the land of Israel; or, "upon the land of Israel" z; inhabitants on it; to this sense the Targum and Septuagint Version interpret it, and also Kimchi:

they shall eat their bread with carefulness, and drink their water with astonishment; meaning at the siege of Jerusalem, when they could not eat and drink in peace; but, while they were eating and drinking, were disturbed and put into fear and surprise by the besiegers; and also, hearing that their provisions would not hold out, were careful how they ate and drank, and were frightened with the thoughts of being reduced to extreme want:

that her land may be desolate from all that is therein; or, "from its fulness" a; men and cattle, cities, towns, houses, vineyards, fields, fruits, and plenty of all good things. Jarchi expounds it of riches:

because of the violence of all them that dwell therein; not the violence of the Chaldeans, making a prey of all they met with, plundering cities and towns, and making forage of the fruits of the earth, by which means the land was desolate; but the rapine, oppression, and injustice of the Jews, which were the cause of all these calamities which came upon their country.

y ליושבי ירושלם "habitatoribus Hierosolymorum", Montanus, Starckius; "de habitatoribus", Piscator; "de habitantibus Hierosolymam", Cocceius. z אל אדמת ישראל επι της γης του ισραηλ, Sept. "super terram Israel", Calvin; "in terram Israelis", Junius Tremellius, Polanus so Ben Melech. a ממלאה "a plenitudine sua", Pagninus, Montanus, Cocceius, Starckius.

Barnes' Notes on the Bible

The people of the land - Chaldaea.

Of the inhabitants - In respect to “the inhabitants.”

Desolate from, all that is therein - i. e., stripped of all its inhabitants and of all its wealth.

At one and the same time, Jeremiah was prophesying in Jerusalem, and Ezekiel in Chaldaea; the prophecies of the former were sent to the exiles, and those of Ezekiel to the dwellers at Jerusalem, that the guiding hand of One God in different places might be made clear (Jerome).