Bible Lexicons

δικαιόω , -ῶ

(< δίκαιος ),

[in LXX chiefly for H6663 pi., hi., (1) as Ezekiel 16:51, Jeremiah 3:11 (cf. NT usage); (2) as Deuteronomy 25:1; Exodus 23:7, Isaiah 50:8;]

1. in cl.,

(a) c. acc rei, to deem right;

(b) c. acc pers., to do one justice; pass., δικαιοῦσθαι , to be treated rightly, opp. to ἀδικεῖσθαι .

2. In NT, as in LXX, and as usual with verbs in -όω from adjectives of moral meaning;

(1) to show to be righteous: Matthew 11:19, Luke 7:35, Romans 3:4 (LXX), 1 Timothy 3:16;

(2) to declare, pronounce righteous: Luke 7:29; Luke 10:29; Luke 16:15; Luke 18:14, Romans 2:13; Romans 3:24; Romans 3:26; Romans 3:28; Romans 4:5; Romans 8:30; Romans 8:33, Titus 3:7; seq. ἀπό , Matthew 11:19, Luke 7:35, Acts 13:39, Romans 6:7; ἐκ πίστεως , Romans 3:30; Romans 5:1, Galatians 2:16; Galatians 3:8; Galatians 3:24; ἐξ ἔργων , Romans 3:20 (LXX) Romans 4:2, Galatians 2:16, James 2:21; James 2:24-25; ἐκ τ . λόγων , Matthew 12:37; διὰ τ . πίστεως , Romans 3:30; c. dat., Romans 3:24; Romans 3:28, Titus 3:7; seq. ἐν , Acts 13:39, Romans 3:4; Romans 5:9, 1 Corinthians 4:4; 1 Corinthians 6:11, Galatians 2:17; Galatians 3:11; Galatians 5:4, 1 Timothy 3:16 (v. Cremer, 193, 693; DB, ii, 826 ff.).†

δικαιόω is used in a general sense ";think or deem right"; in P Giss I. 47.16 (time of Hadrian) with reference to a girdle (παραζώνιον) of which a man reports—ἀλλ᾽ οὐδ ̣ὲ ἐδικαίωσα ἀγοράσαι ἀποδοκιμασθῆναι δυνάμενον, ";I did not think it right to purchase it, seeing that it is liable to be rejected."; In P Ryl II. 119.14 (A.D. 54–67) the reference is to awarding a verdict in the courts : ἐδικαίωσεν ἀποδοῦναι ἡμᾶς τὸ κεφάλαιον καὶ ἀνακομίσασθαι τὴν ὑποθήκην, ";he decided that we should repay the capital sum and recover the mortgage,"; etc. The case was before a δικαιοδότης, and the verb gives an interesting contemporary illustration of Paul’s usage. From the same century comes P Tebt II. 444 τὰ δ [ιὰ ] τῆς συνγραφῆς δετακιομένα κεφάλαι (l. δεδικαιωμένα κεφάλαια), ";the sums fixed [declared just] by the contract."; The spelling may be taken as evidence that the word was good vernacular! Add the fragmentary P Oxy III. 653 (A.D. 162–3), where the Praefect refers to a trial before the Chiliarch—ὃν μεταπέμπειν δικα ̣[ιο ]υ ̣̑μεν. For the force of ἐδικαιώθη in 1 Timothy 3:16 Dibelius (HZNT ad l.) compares the use of the verb in the mystery-religions, e.g. Reitzenstein Poimandres 13.9 (p. 343) ὁ βαθμὸς οὗτος, ὦ τέκνον, δικαιοσύνης ἐστὶν ἕδρασμα. χωρὶς γὰρ κρίσεως ἰδὲ πῶς τὴν ἀδικίαν ἐξήλασεν. ἐδικαιώθημεν, ὦ τέκνον, ἀδικίας ἀπούσης, where δικαιοῦσθαι refers to ";die Wesensänderung, die im Mysterium mit dem Mysten vergeht (nahezu = ἐθεώθημεν)."; So ";Christus ward der Sphäre der ἀδικία entrückt, in die Himmelswelt emporgehoben, erhöht und vergottet.";

 

δεδικαιωμαι δεδικαίωμαι δεδικαιωμένα δεδικαιωμενος δεδικαιωμένος δεδικαιωται δεδικαίωται δικαιοι δικαιοί δικαιοῖ δικαιουμενοι δικαιούμενοι δικαιούν δικαιουντα δικαιούντα δικαιοῦντα δικαιουντες δικαιούντες δικαιοῦντες δικαιουσθαι δικαιούσθαι δικαιοῦσθαι δικαιουσθε δικαιούσθε δικαιοῦσθε δικαιουται δικαιούται δικαιοῦται Δικαιωθεντες Δικαιωθέντες δικαιωθή δικαιωθηναι δικαιωθήναι δικαιωθήναί δικαιωθῆναι δικαιωθης δικαιωθής δικαιωθῇς δικαιωθησεται δικαιωθήσεται δικαιωθηση δικαιωθήση δικαιωθήσῃ δικαιωθησονται δικαιωθήσονται δικαιωθήτωσαν δικαιωθωμεν δικαιωθώμεν δικαιωθῶμεν δικαιων δικαιών δικαιῶν δικαιωσαι δικαιώσαι δικαιώσαί δικαιῶσαι δικαιώσας δικαιώσατε δικαιωσει δικαιώσει δικαιώσεις δικαιώσουσι δικαιώσω δικαιώσωσι εδικαιωθη εδικαιώθη ἐδικαιώθη εδικαιωθητε εδικαιώθητε ἐδικαιώθητε εδικαίωσα εδικαιωσαν εδικαίωσαν ἐδικαίωσαν εδικαίωσας εδικαίωσε εδικαιωσεν εδικαίωσεν ἐδικαίωσεν dedikaiomai dedikaiōmai dedikaíomai dedikaíōmai dedikaiomenos dedikaioménos dedikaiōmenos dedikaiōménos dedikaiotai dedikaiōtai dedikaíotai dedikaíōtai dikaioi dikaioî dikaion dikaiôn dikaiōn dikaiō̂n dikaiosai dikaiôsai dikaiōsai dikaiō̂sai dikaiosei dikaiōsei dikaiṓsei dikaiothêis dikaiōthē̂is dikaiothenai dikaiothênai dikaiōthēnai dikaiōthē̂nai Dikaiothentes Dikaiothéntes Dikaiōthentes Dikaiōthéntes dikaiothes dikaiōthēs dikaiothese dikaiōthēsē dikaiothḗsei dikaiōthḗsēi dikaiothesetai dikaiothḗsetai dikaiōthēsetai dikaiōthḗsetai dikaiothesontai dikaiothḗsontai dikaiōthēsontai dikaiōthḗsontai dikaiothomen dikaiothômen dikaiōthōmen dikaiōthō̂men dikaioumenoi dikaioúmenoi dikaiounta dikaioûnta dikaiountes dikaioûntes dikaiousthai dikaioûsthai dikaiousthe dikaioûsthe dikaioutai dikaioûtai edikaiosan edikaiōsan edikaíosan edikaíōsan edikaiosen edikaiōsen edikaíosen edikaíōsen edikaiothe edikaiōthē edikaiṓthe edikaiṓthē edikaiothete edikaiōthēte edikaiṓthete edikaiṓthēte