Księga Jeremiasza 42:2

Biblia Gdańska

I rzekli do Jeremijasza proroka:Niech przyjdzie proszę prośba nasza przed oblicze twoje, a módl się za nami Panu, Bogu twemu, za wszystek ten ostatek; bo nas mało zostało z wielu, jako to widzisz oczyma twemi;

Parallel Translations

Biblia Brzeska (1563)
A rzekli Jeremiaszowi prorokowi: Prośba nasza niechaj od ciebie przyjęta będzie, a módl się za nas Panu, Bogu twemu, a za tymi ostatki wszytkimi. Abowiem z wiel barzo nas maluczko zostało, jako to sam widzisz oczyma swemi.

Nowe Przymierze Zaremba
do proroka Jeremiasza z następującą prośbą: Wysłuchaj nas, prosimy, i módl się za nami do PANA, twojego Boga, za całą tę resztę, bo - jak sam widzisz - z naszej wielkiej liczby niewielu nas pozostało!

Nowa Biblia Gdańska (2012)
i powiedzieli do proroka Jeremjasza: Niech nasza prośba przyjdzie przed twe oblicze, byś się za nami, za całą tą resztką pomodlił do WIEKUISTEGO, twojego Boga; bo zostało nas mało z wielu, jak widzą to twoje oczy.

Biblia Tysiąclecia
I rzekli do Jeremijasza proroka:Niech przyjdzie proszę prośba nasza przed oblicze twoje, a módl się za nami Panu, Bogu twemu, za wszystek ten ostatek; bo nas mało zostało z wielu, jako to widzisz oczyma twemi;

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
I powiedzieli do proroka Jeremiasza: Niech nasza prośba dotrze do ciebie i módl się za nami do PANA, twojego Boga, za całą tę resztkę, bo mało nas pozostało z wielkiej liczby, jak sam widzisz na własne oczy;

Biblia Warszawska
Przystąpili do proroka Jeremiasza i rzekli: Niech nasze błaganie dotrze do ciebie! Módl się za nami do Pana, twojego Boga, za tą całą resztą, gdyż z wielkiej liczby pozostała nas tylko mała garstka, jak to widzisz na własne oczy!

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

be accepted before thee: Heb. fall before thee, Jeremiah 36:7, Jeremiah 37:20, *marg.

and pray: Jeremiah 17:15, Jeremiah 17:16, Jeremiah 21:2, Jeremiah 37:3, Exodus 8:28, Exodus 9:28, 1 Samuel 7:8, 1 Samuel 12:19, 1 Samuel 12:23, 1 Kings 13:6, Isaiah 1:15, Isaiah 37:4, Acts 8:24, James 5:16

left: Leviticus 26:22, Deuteronomy 4:27, Deuteronomy 28:62, Isaiah 1:9, Lamentations 1:1, Ezekiel 5:3, Ezekiel 5:4, Ezekiel 12:16, Zechariah 13:8, Zechariah 13:9, Matthew 24:22

Reciprocal: Numbers 11:2 - cried Numbers 12:11 - I beseech thee 1 Kings 12:6 - consulted 1 Kings 22:5 - Inquire 2 Chronicles 10:6 - took counsel 2 Chronicles 18:5 - Shall we go 2 Chronicles 34:21 - that are left Ezra 9:8 - a remnant Isaiah 29:13 - Forasmuch Isaiah 30:2 - and have Isaiah 42:20 - opening Isaiah 58:2 - they ask Jeremiah 27:18 - let them Jeremiah 38:14 - I will Jeremiah 38:26 - General Jeremiah 42:9 - unto Jeremiah 42:20 - Pray Amos 7:2 - for Matthew 22:17 - What Mark 12:14 - Master Luke 20:21 - Master

Gill's Notes on the Bible

And said unto Jeremiah the prophet,.... That is, some one of them, as the mouth of the whole body, very probably Johanan:

let, we beseech thee, our supplication be accepted before thee; they treat the prophet with great respect, and are very humble and submissive, as if they were very hearty and sincere in their request:

and pray for us unto the Lord thy God; as if they were conscious of their own inability to pray for themselves, and of their unworthiness to call God their God; and as if they had a high opinion of, he prophet, as having an interest in God, and great power with him in prayer, whom he could not well deny anything:

[even] for all this remnant; this poor remnant, this handful of people, left of the sword, famine, and pestilence, left in the land by the Chaldeans, and who had escaped the cruelty of Ishmael; and for whom it might be hoped the Lord would still have a regard, since he had so mercifully and wonderfully preserved them:

for we are left [but] a few of many, as thine eyes do behold us; the number of the people had been very large, but by the judgments of the sword, famine, and pestilence, and captivity, they were greatly reduced; here was their whole number before the prophet; his eyes beheld them, and the condition they were in: this they said to move his compassion, and very likely to suggest to him how improbable it was that they should ever be able to continue in their own land; but that it would be better to put themselves under the protection of a neighbouring nation, Egypt, whither they were inclined to go; and hoped to have a word from the Lord by the prophet, to direct them thither.