Księga Wyjścia 10:26

Biblia Warszawska

Więc także bydło nasze pójdzie z nami, a nie pozostanie nawet kopyto. Z niego bowiem weźmiemy na ofiarę Panu, Bogu naszemu, a my nie wiemy, co ofiarować Panu, dopóki tam nie przyjdziemy.

Parallel Translations

Biblia Gdańska (1632)
Przetoż i dobytek nasz pójdzie z nami, a nie zostanie i kopyto; albowiem z tego weźmiemy do służby Panu, Bogu naszemu; bo my nie wiemy, czem służyć mamy Panu, aż tam przyjdziemy.

Nowe Przymierze Zaremba
Zatem i nasz dobytek musi pójść razem z nami. Nie pozostanie tu nawet kopyto! Bo to z niego weźmiemy, aby usłużyć PANU, naszemu Bogu - a my sami nie wiemy, jak mamy to uczynić, dopóki nie znajdziemy się na miejscu.

Biblia Brzeska (1563)
A k temu też pójdą z nami trzody nasze, tak iżby i kopyto żadnego nie zostało, abowiem z nich brać mamy co przysłuszy ku służbie Pana, Boga naszego, bo jeszcze nie wiemy, któremi rzeczami Panu służyć mamy, aż przyjdziemy na miejsce.

Nowa Biblia Gdańska (2012)
A i nasz dobytek pójdzie z nami. Nie zostanie ani kopyto, gdyż z niego weźmiemy do służby dla naszego Boga, WIEKUISTEGO. Bo nie wiemy, czym mamy służyć WIEKUISTEMU, dopóki tam nie przyjdziemy.

Biblia Tysiąclecia
Przetoż i dobytek nasz pójdzie z nami, a nie zostanie i kopyto; albowiem z tego weźmiemy do służby Panu, Bogu naszemu; bo my nie wiemy, czem służyć mamy Panu, aż tam przyjdziemy.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Pójdzie więc też z nami nasz dobytek, nie zostanie nawet kopyto. Z niego bowiem weźmiemy, aby służyć PANU, naszemu Bogu, gdyż nie wiemy, czym mamy służyć PANU, dopóki tam nie przyjdziemy.

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

cattle: Exodus 12:32, Isaiah 23:18, Isaiah 60:5-10, Hosea 5:6, Zechariah 14:20, Acts 2:44, Acts 2:45, 2 Corinthians 8:5

and we: Proverbs 3:9, Hebrews 11:8

Reciprocal: Genesis 46:5 - in the wagons Genesis 50:8 - only their Exodus 8:27 - as he shall

Gill's Notes on the Bible

Our cattle also shall go with us,.... Of every kind, of the flocks and of the herds:

there shall not an hoof be left behind; not a single creature that has an hoof: it is a proverbial expression, signifying that they should carry all that belonged to them with them:

for thereof must we take to serve the Lord our God; something of every kind and sort, all they had being devoted to his service, and to be yielded to him upon demand:

and we know not with what we must serve the Lord, until we come thither; into the wilderness; they knew not exactly and precisely what kind of creatures or how many of them, as Aben Ezra observes, they were to offer at a time; for though before this there was a known distinction between clean and unclean creatures, and the various offerings and sacrifices of the patriarchs might in a good measure direct them in the use of them; yet the special and peculiar laws about sacrifices were not given until after their deliverance, and they were got into the wilderness; so that this was not a bare pretence to get their cattle along with them, but was the true case and real matter of fact.

Clarke's Notes on the Bible

Verse Exodus 10:26. We know not with what we must serve the Lord, c. — The law was not yet given the ordinances concerning the different kinds of sacrifices and offerings not known. What kind and what number of animals God should require to be sacrificed, even Moses himself could not as yet tell. He therefore very properly insists on taking the whole of their herds with them, and not leaving even one hoof behind.