Bible Lexicons

γρηγορέω , -ῶ ,

= Attic ἐγρήγορα , pf. of ἐγείρω , q.v.,

[in LXX (later bks. only) chiefly for H8245;]

1. to be awake; metaph., of being alive, 1 Thessalonians 5:10.

2. to watch: Matthew 24:43; Matthew 26:38; Matthew 26:40 Mark 13:34; Mark 14:34; Mark 14:37 Luke 12:37; Luke 12:39; metaph., Matthew 24:42; Matthew 25:13; Matthew 26:41, Mark 13:35; Mark 13:37; Mark 14:38, Acts 20:31, 1 Corinthians 16:13, 1 Thessalonians 5:6, 1 Peter 5:8, Revelation 3:2-3; Revelation 16:15; seq. ἐν , Colossians 4:2. (Cf. δια -γρηγορέω .)†

SYN.: see ἀγρυπνέω G69.

This new present (Aristotle down), evolved out of the perf. ἐγρήγορα , is strongly condemned in Lob. Phryn. p. 118 f., cf. Rutherford NP, p. 200 f. It is frequent in the NT and is found in some, mainly late, books of the LXX (Thackeray Gr. i. p. 263). From it was formed the new verbal noun γρηγόρησις Dan TH. 5.11, .14 : cf. also the proper name Γρηγόριος . In MGr we have the adv. γλήγορα (γρήγορα ), ";quickly.";

 

 

γρηγορειτε γρηγορείτε γρηγορεῖτε γρηγορη γρηγορή γρηγορῇ γρηγορησαι γρηγορήσαι γρηγορῆσαι γρηγορησατε γρηγορήσατε γρηγορησης γρηγορήσης γρηγορήσῃς γρηγόρησις γρηγορήσω γρηγορουντας γρηγορούντας γρηγοροῦντας γρηγορουντες γρηγορούντες γρηγοροῦντες γρηγορούντων γρηγορωμεν γρηγορώμεν γρηγορῶμεν γρηγορων γρηγορών γρηγορῶν γρύξει γρύπα εγρηγορήθη εγρηγόρησε εγρηγορησεν εγρηγόρησεν ἐγρηγόρησεν εγρηγόρουν έγρυξεν προσκαρτερεῖτε egregoresen egregóresen egrēgorēsen egrēgórēsen gregore grēgorē gregorêi grēgorē̂i gregoreite gregoreîte grēgoreite grēgoreîte gregoresai gregorêsai grēgorēsai grēgorē̂sai gregoresate gregorḗsate grēgorēsate grēgorḗsate gregorḗseis grēgorḗsēis gregoreses grēgorēsēs gregoromen gregorômen grēgorōmen grēgorō̂men gregoron gregorôn grēgorōn grēgorō̂n gregorountas gregoroûntas grēgorountas grēgoroûntas gregorountes gregoroûntes grēgorountes grēgoroûntes proskartereite