Bible Lexicons

† συν -κληρο -νόμος

(Rec. συγκ -), -ου , ὁ ,

a co-inheritor, fellow-heir: Romans 8:17, Ephesians 3:6; c. gen. rei, Hebrews 11:9, 1 Peter 3:7 (for exx., v. Deiss., LAE, 88 f.).†

";a fellow-slave"; : BGU IV. 1141.22 (B.C. 13) παρὰ (cf. Jannaris Gr. 11619b) τὸν σύνδουλόν σου καὶ συνεξελεύθερον, ";except your fellow-slave and fellow-freedman,"; and ib..30, P Lond 1213 (a).4 (A.D. 65–66) (= III. p. 121) μέτρησον Σόφῳ συνδούλῳ, ib. 157 a..3 (ii/A.D. ?) (= II. p. 255) ἴδετε ̣ τ [ὴ ]ν οἰκίαν τοῦ συνδο ̣υ ̣λ ̣[ο ]υ σου, and the late BGU II. 547.4 (Byz.) μὴ ὀχλῆσαι τῷ συνδούλῳ μου τῷ εὐλαβ (εστάτῳ) Πέτρῳ τῷ διακόνῳ.

The distinction drawn by Moeris (p. 273) that ὁμόδουλος is Attic and σύνδουλος Hellenistic cannot be maintained : see Headlam’s note ad Herodas V. 56.

 

συγκληρονόμα συγκληρόνομα συγκληρονόμοι συγκληρονόμοις συγκληρονόμων σύγκλητοι συγκλύσουσί συγκλύσουσιν συνκληρονομα συνκληρονόμα συνκληρονομοι συνκληρονόμοι συνκληρονομων συνκληρονόμων sunkleronoma sunklēronoma sunkleronomoi sunklēronomoi sunkleronomois sunklēronomois sunkleronomon sunklēronomōn synkleronoma syn'kleronóma synklēronoma syn'klēronóma synkleronomoi syn'kleronómoi synklēronomoi syn'klēronómoi synkleronomois synkleronómois synklēronomois synklēronómois synkleronomon syn'kleronómon synklēronomōn syn'klēronómōn